Table of Contents
ToggleKhusha Dile Keh Dihindash Wilaye Aal e Rasool ﷺ Lyrics
By Ala Hazrat Imam Ahmed Raza Khan
Khusha dile keh dihindash wilaye Aal e Rasool
Khushaa sare keh kunindash fidaaye Aal e Rasool
Gunaah e bandah bebakhsh aay Khudaaye Aal e Rasool
Baraaye Aal e Rasool az baraaye Aal e Rasool
Hazaar durj e sa’aadat bar aarad az sad fe
Bahaaye har gohar e be bahaaye Aal e Rasool
Siyah sapeed na shud gar rasheed misrash daad
Siyah sapeed keh saazad ‘ataaye Aal e Rasool
Izaa ru oo zukirallah maay ena bayni
Man o Khudaaye man aanst adaaye Aal e Rasool
Khusha dile keh dihindash wilaye Aal e Rasool
Khushaa sare keh kunindash fidaaye Aal e Rasool
Khabar dihad tag e laa ilaaha illal Allah
Fanaaye Aal e Rasool o baqaaye Aal e Rasool
Hazaar meher parad dar hawaaye au choo habaa
Baroozane keh darakhshad ziyaa e Aal e Rasool
Naseeb e past nasheenaan bulandyast ein jaa
Tawaaze’ ast dur e murtaqaaye Aal e Rasool
Baraa beh charkh e bareen o bibeen sataanah e au
Garaa ba khaak o biyaa bar samaaye Aal e Rasool
Khusha dile keh dihindash wilaye Aal e Rasool
Khushaa sare keh kunindash fidaaye Aal e Rasool
Qabaaye sheh bagleem e siyaah khood nakhard
Siyah galeem nabaashad gadaaye Aal e Rasool
Dawaaye talkh makhowr shehed naush o muzdah nayosh
Bayaa mareez badaar ush shifaaye Aal e Rasool
Humein nah az sar afsar e ke ham ze sar bar khaast
Nashist har ke bafarqash hamaaye Aal e Rasool
Basakhr o ta’nah sakhti zanad ba ‘aariz e gul
Basang e sakhrah o ze digar sabaaye Aal e Rasool
Khusha dile keh dihindash wilaye Aal e Rasool
Khushaa sare keh kunindash fidaaye Aal e Rasool
Dihad ze baagh e manaa gunchah haaye zar ba girah
Dam e sawaal hayaa o ghanaaye Aal e Rasool
Ze charkh kaan e zar e sharqi maghribi aarand
Badard mas bamas kimiyaaye Aal e Rasool
Jaras basalsala ish aancheh guft raahi raa
Hamaan basilsilah aarad waraaye Aal e Rasool
Rasool daan shawi az naam e au nami beeni
Do harf e ma’rifa dar ibtidaaye Aal e Rasool
Khusha dile keh dihindash wilaye Aal e Rasool
Khushaa sare keh kunindash fidaaye Aal e Rasool
Bakhad matash nakhard baaj o taaj rang o farang
Sapeed bakht siyaah saraaye Aal e Rasool
Agar shab ast o khatar sakht wa rah nami daani
Biband chashm o biya bar qafaaye Aal e Rasool
Ze sar nahand kulaah e ghuroor mudaiyaan
Bajalwah madad aay kafsh e paaye Aal e Rasool
Hazaar jaama e saaloos raa kataani deh
Bataab aay mah e jeb qabaaye Aal e Rasool
Khusha dile keh dihindash wilaye Aal e Rasool
Khushaa sare keh kunindash fidaaye Aal e Rasool
Marow bamaikadah kaanjaa siyaah kaar anand
Biya bakhaanaq e noor zaaye Aal e Rasool
Marow majlis e fisq o fujoor shayyaan daan
Ba yaa anjuman e itqaaye Aal e Rasool
Marow badamageh ein darowgh baafaan heach
Biya ba jalwah e gah e dilkashaye Aal e Rasool
Azaan baanjuman e paak sabz poshaan raft
ke sabz bood daraan bazm jaaye Aal e Rasool
Khusha dile keh dihindash wilaye Aal e Rasool
Khushaa sare keh kunindash fidaaye Aal e Rasool
Shikast sheesha bahijr o paree basheesha hunooz
Ze dil nami rawad aan jalwah haaye Aal e Rasool
Shaheed e ‘ishq nameerad ke jaan ba jaanaan daad
Tu murdi aikeh judaayi ze paaye Aal e Rasool
Bago ke waaye man o waaye murdah maandan e man
Manaal harzeh ke haihaat waaye Aal e Rasool
Keh mee bard ze mareezaan e talkh kaamam nayaaz
Ba’had shahed farosh e baqaaye Aal e Rasool
Khusha dile keh dihindash wilaye Aal e Rasool
Khushaa sare keh kunindash fidaaye Aal e Rasool
Sabaa salaam e aseeraan e basta baal rasaan
Bataayraan e hawa o fazaaye Aal e Rasool
Khataa makun dilka? Pardah eisst doori neist
Bagosh mee khurad aknoon sadaaye Aal e Rasool
Magow ke deedah gari ghubaar deedah bakhand
Bakaar e tust kunoon tootiyaae Aal e Rasool
Mapech dar gham e ‘ayyaargaan e zamb shi’aar
Agar adab nakunand az baraaye Aal e Rasool
Khusha dile keh dihindash wilaye Aal e Rasool
Khushaa sare keh kunindash fidaaye Aal e Rasool
Har aanke niks kunad niks behr e nafs weist
Gani ast hazrat e charkh etelaaye Aal e Rasool
Sipaas kun ke bapaas o sipaas e bad manshaan
Niyaaz o naaz nadarad sanaaye Aal e Rasool
Na sag bashowr o na shappar bakhamushii kaahad
Ze qadr e badar o ziyaaye zukaaye Aal e Rasool
Tawaze shahe miskeen nawaaz raa naazam
Ke hamchu bandah kunad bows paaye Aal e Rasool
Khusha dile keh dihindash wilaye Aal e Rasool
Khushaa sare keh kunindash fidaaye Aal e Rasool
Manam ameer e jahangeer kajj kila yaani
Kameena bandah o miskeen gadaaye Aal e Rasool
Agar misaal e khilafat dehad faqeere raa
Ajab madaar ze faiz o sakhaaye Aal e Rasool
Makeer khurdah ke aan kas na ahle ein kaar ast
Ke danad ahl e namudan ataaye Aal e Rasool
Bibeen tafaawut e rah az kujaast taa ba kuja
Tabarak Allah maa o sanaye Aal e Rasool
Khusha dile keh dihindash wilaye Aal e Rasool
Khushaa sare keh kunindash fidaaye Aal e Rasool
Mara ze nisbat e malk ast umeed aanke ba hashar
Nida kunand biyaa aay Razaaye Aal e Rasool
Khusha dile keh dihindash wilaye Aal e Rasool
Khushaa sare keh kunindash fidaaye Aal e Rasool
خوشا دِلے کہ دِہندَش ولائے آلِ رسول
خوشا سَرے کہ کُنِندَش فدائے آلِ رسول
گناہِ بندہ بِبَخْش اے خدائے آلِ رسول
برائے آلِ رسول از برائے آلِ رسول
ہزار دُرجِ سَعادت برآرد از صَدفے
بہائے ہر گہرِ بے بہائے آلِ رسول
سِیَہ سَپید نہ شُد گر رشید مِصرَش داد
سیہ سپید کہ سازَد عطائے آلِ رسول
اِذا رُؤُا ذُکِرَ اللہ معائنہ بینی
مَن و خدائے من آنسْت ادائے آلِ رسول
خبر دِہَد ز تگِ لآ اِلٰہ اِلَّا اللہ
فنائے آلِ رسول و بقائے آلِ رسول
ہزار مِہر پَرَد در ہوائے او چو ہَبا
بَرُوْزَنے کہ دَرَخْشَد ضیائے آلِ رسول
نصیبِ پَست نشیناں بلندیسْت ایں جا
تواضع ست دُرِّ مُرتقائے آلِ رسول
برآ بہ چرخِ برین و بِبیِں ستانۂ او
گرا بہ خاک و بِیا بر سمائے آلِ رسول
قبائے شہ بگلیمِ سیاہ خود نخرد
سیہ گلیم نباشَد گدائے آلِ رسول
دوائے تلخ مَخور شہد نوش و مژدہ نیوش
بیا مریض بَدارُ الشفائے آلِ رسول
ہمیں نہ از سر افسر کہ ہم زِ سر برخاست
نشست ہر کہ بفرقَش ہمائے آلِ رسول
بَسخر و طعنۂ سختی زنَد بعارضِ گل
بَسنگِ صخرہ و ز دگر صَبائے آلِ رسول
دِہد ز باغِ منیٰ غنچہ ہائے زر بہ گرہ
دمِ سوال حیا و غنائے آلِ رسول
ز چرخ کانِ زرِ شرقی، مغربی آرند
بدرد مس بمس کیمیائے آلِ رسول
جَرس بصلصلہ اش آنچہ گفت راہی را
ہماں بسلسلہ آرد ورائے آلِ رسول
رسول داں شوی از نامِ او نمی بینی
دو حرفِ معرفہ در ابتدائے آلِ رسول
بخدمتش نخرد باج و تاج رنگ و فرنگ
سپید بخت سیاہ سرائے آلِ رسول
اگر شب است و خطر سخت و رہ نمی دانی
بِبَند چشم و بِیا بر قفائے آلِ رسول
زِ سر نہند کلاہِ غرور مُدَّعِیاں
بجلوئہ مدد اے کفشِ پائے آلِ رسول
ہزار جامۂ سالوس را کتانی دِہ
بتاب اے مہِ جیبِ قبائے آلِ رسول
مَرو بمیکدہ کانجا سیاہ کارانند
بیا بخانقہِ نورزائے آلِ رسول
مَرو بمجلسِ فسق و فجورِ شَیّاداں
بیا بانجمنِ اِتقائے آلِ رسول
مَرو بَدامگہِ ایں دروغ بافاں ہیچ
بیا بجلوہ گہِ دِلکشائے آلِ رسول
ازاں بانجمنِ پاک سَبزپوشاں رفت
کہ سبز بود دراں بزم جائے آلِ رسول
شِکست شیشہ بہجر و پری بشیشہ ہنوز
زِ دل نمی رود آں جلوہ ہائے آلِ رسول
شہیدِ عشق نمیرد کہ جاں بجاناں داد
تو مُردی ایکہ جدائی زِ پائے آلِ رسول
بگو کہ وائے من و وائے مردہ ماندنِ من
مَنال ہَرزہ کہ ہَیہات وائے آلِ رسول
کہ می برد زِ مریضانِ تلخ کام نیاز
بعہد شہد فروشِ بقائے آلِ رسول
صَبا سلامِ اسیرانِ بستہ بال رساں
بطائرانِ ہوا و فضائے آلِ رسول
خطا مَکن دلکا؟ پردہ ایْست دوری نیست
بگوش می خورد اَکْنوں صدائے آلِ رسول
مَگو کہ دیدہ گری و غبار دیدہ بخند
بکارِ تُست کنوں توتیائے آلِ رسول
مَپِیچ در غمِ عیّارگانِ ذنب شعار
اگر ادب نکُنَند از برائے آلِ رسول
ہر آنکہ نِکْث کُند نکث بہرِ نفسِ وَیسْت
غنی ست حضرتِ چَرخ اِعْتِلائے آلِ رسول
سپاس کن کہ بپاس و سپاسِ بدمنشاں
نیاز و ناز نَدارد ثنائے آلِ رسول
نہ سگ بَشور و نہ شَپّر بَخامُشی کاہَد
زِ قدرِ بدر و ضیائے ذُکائے آلِ رسول
تواضعِ شہِ مسکیں نواز را نازَم
کہ ہمچو بندہ کند بوس پائے آلِ رسول
منم امیرِ جہانگیر کج کلہ یعنی
کمینہ بندہ و مسکیں گدائے آلِ رسول
اگر مثالِ خلافت دِہد فقیرے را
عجب مَدار زِ فیض و سخائے آلِ رسول
مَگِیر خُردہ کہ آں کس نہ اہلِ ایں کار اَست
کہ دانَد اہلِ نَمودن عطائے آلِ رسول
’’ بِبِیں تَفاوُتِ رہ از کُجا ست تا بکجا‘‘
تَبَارَکَ اللہ ما و ثَنائے آلِ رسول
مَرا زِ نسبتِ مَلکْ اَست اُمید آنکہ بہ حشر
ندا کُنَند بِیا اے رضاؔئے آلِ رسول