Garyaa kun bulbala az ranj o gham
Chaak kun aay kul gareeban az alam
Sunbula az seena barkash aah-e-sard
Aay qamar az farte gham shaw rooy zard
Haan sanobar khayz-o-faryaadi be-kun
Tutiyaa juz naalah tark-e-har sukhan
Chehrah surkh az ashk-e-khooni har gulayst
Khoon shawaay ghunchah zamaan-e-khandah neest
Paarah shaw aay seenah mah hamchoo man
Daagh shawaay laaleh khuneen kafan
Garyaa kun bulbala az ranj o gham
Chaak kun aay kul gareeban az alam
Khirman-e-aashat bisowz aay barq-e-teez
Aay zammen bar farq-e-khud khhake bireez
Aaftaaba aatish-e-gham barfirowz
Shab raseede aay sham’-e- rowshan khush bisowz
Hamchoo abr aay bahr dar giryah ba-josh
Aasmaanaa jaameh maatam ba-posh
Khushk shaw aay qulzum az fart-e-bukaa
Josh zan aay chashmah chashm-e-dhukaa
Garyaa kun bulbala az ranj o gham
Chaak kun aay kul gareeban az alam
Kun zuhoor aay Mahdi ‘aali janaab
Bar zameen aa ‘Eesa-e-gardoon qibaab
Aah aah az zo’f-e-Islaam aah aah
Aah aah az nafs-e-khud kaam aah aah
Mardomaan shahwaat raa deen saakhtand
Sad hazaaraan rakhnahaa andaakhtand
Har keh nafsash raft raahe az hawaa
Tark-e-Deen guft-o-namoodash iqtedaa
Garyaa kun bulbala az ranj o gham
Chaak kun aay kul gareeban az alam
Behr-e-kaare har kiraa guftah ta’aal
Sar qadam kardah namoodash imtithaal
Har kiraa guft een chuneen kun aay fulaan
Guft labbayk-o-pazeeraftash bajaan
Aan yake goyaan Muhammad aadmi ast
Choon man-o-dar wahi owraa bar taryst
Juz Risaalat neest farqe darmiyaan
Man baraadar-e-khoord baasham ow kalaan
Garyaa kun bulbala az ranj o gham
Chaak kun aay kul gareeban az alam
Een nadaanad az ‘amaa aan naasazaa
Yaa khud ast een thamrah khatm-e-Khudaa
Gar bood mar la’l raa fazl-o-sharaf
Ke bawad hum sang-e-ow sang-o-khazaf
Aan khazaf uftaadah baashad bar zameen
Bas dhaleel-o-khwaar-o-naakaarah muheen
La’l baashad zayb-e-taaj-e-sawaraan
Zeenat-o-khoobi gosh-e-dilbaraan
Garyaa kun bulbala az ranj o gham
Chaak kun aay kul gareeban az alam
Waan damee kaz khalak-e-mazbooh-e-jahad
Kaye bafadl-e-mushk-e-azfar mee Rasad
Booey aw kardah pareshaan sad mashaam
Jaamahaa napaak az masash tamaam
Aw dame masfooh zamsh dar Nabi
Midhat-e-Mushk atyab ul teeb az Nabi
Mushk-e-azfar rooh raa bakshad suroor
Hamcho booey sunbul gesooey hoor
Garyaa kun bulbala az ranj o gham
Chaak kun aay kul gareeban az alam
Shaam-e-az booey oo rashke jinaan
Ham mu’arrar zoo qubaaey mahwashaan
Maulawi-e-ma’dan-e-raaze nihuft
Rahmatullahi a’layhi Khush Biguft
Kaar-e-paakaan raa qiyaas az khood mageer
Ghar che maanad dar nawishtan sher-o-sheer
Hay che guftam ein chuneen shib-e-shanee
Key bood shayaan-e-aan qadr-e-rafee’
Garyaa kun bulbala az ranj o gham
Chaak kun aay kul gareeban az alam
La’al che bood jowhri yaa sarkhiyey
Mushk che bood khoon-e-naafi wahshiyey
Mustafa Noor-e-janaab-e-amr-e-kun
Aaftaab-e-burj-e-i’lme min ladun
Ma’dne asraar-e-állaam ul ghuyoob
Barzakh-e-bahreen-e- imkaan-o-wujoob
Baadshaahe a’rshiyaan-o-farshiyaan
Jalwah gaahe aaftaab-e-kun fakaan
Garyaa kun bulbala az ranj o gham
Chaak kun aay kul gareeban az alam
Raahat-e-dil qaamt-e-zeebaey oo
Har do álam wa Ilah-o-shaidaey oo
Jaan-e-Isma’eel bar rooyash fidaa
Az duáa gowyaan khaleel-e-mujtbaa
Gasht Moosa dar towa Jouyaan-e-oo
Hast Eesa az hawa khwahaane oo
Bandganash hoor-o-ghilmaan-o-malak
Chaakranash sabz poushaan-e-falak
Garyaa kun bulbala az ranj o gham
Chaak kun aay kul gareeban az alam
Mehr taabaan-e-‘uloom-e-lam yazal
Bahr-e-maknoonaat-e-asraar-e-azal
Zarrah zaan mihr bar Moosa dameed
Guft man baasham baílm andar fareed
Rash-hah zaan bahr-e-bar Khizr ooftaad
Taa Kaleemullah raa shud oostaad
Pas waraa zeen qadr shaah-e-Ambiyaa
Layk majbooram ze fahm-e-aghbyaa
Garyaa kun bulbala az ranj o gham
Chaak kun aay kul gareeban az alam
Wasf-e-ow az qudrat-e-insaan waraast
Haasha lillaah een hamah tafheem raaast
Lazzat-e-deedaar shawkh-e-seem tan
Maah rooye dilbar-e-gunchah dahan
Fitnah aayinay kharaamaan gulshane
Rashk-e-gul sheereen adaa naazuk tane
Gar be-khwaahi fahm-e-oo mardi kunad
Go ze ‘ishq-o-husn taa aagah bowad
Garyaa kun bulbala az ranj o gham
Chaak kun aay kul gareeban az alam
Naa kasheedah minnat-e-teer-e-jafaa
Lab ba-fariyaad-o-fughaan naa aashnaa
Dil-e-nah shud khoon naa bah dar yaad labe
Bar labash naamad ze hijraan yaarye
Murgh-e-‘aqlash be par-o-baale shawad
Juz keh goyi choon shakar sheereen bawad
Gar cheh khud daanad aseer-e-dil rubaa
Az kujaa een lazzat-o-shakar kujaa
Garyaa kun bulbala az ranj o gham
Chaak kun aay kul gareeban az alam
Zeen mithl tu mi shudi az naysh nosh
Layk man baar-e-digar raftam ze hosh
Taa man az tamtheel-e-mi kar dam talab
Baaz raftam sooye tamtheel-e-aay ‘ajab
Zeen kar-o-far dar ‘ajab waamaandah am
Hayrat andar hayrat andar hayratam
Een sukhan aakhir nah gardad az biyaan
Sad abad paayaan rawad oo humchunaan
Garyaa kun bulbala az ranj o gham
Chaak kun aay kul gareeban az alam
Neist paayaanash ilaa yawmit-tanaad
Khatm kun wallahu a’lamu bir-rashaad
Khaamushi shud mohr-e-labhaaye bayaan
Baaz gardaan sooye aaghaazash ‘inaan
Een chuneen sad baa fitan angeekhtand
Bar sar-e-khud khaak-e-dhillat reekhtand
Firqah deegar ze ismaa’ileeyaan
Bastah dar tawheen-e-aan sultaan miyaan
Garyaa kun bulbala az ranj o gham
Chaak kun aay kul gareeban az alam
Dar dil-e-shaan qasd taa zeh fitnahaa
Bar lab-e-shaan een kalaam-e-naasazaa
Keh bah shash tabqaat-e-zeereen-e-zameen
Haq firistaad Ambiyaa-o-mursaleen
Shash choo Aadam shash choo Moosa shash Maseeh
Shash Khaleelullah shash Nooh-o-Najeeh
Hamdaaraanha shash cho khatm ul Ambiya
Mithl-e-Ahmad dar sifaat-e-e-’tilaa
Garyaa kun bulbala az ranj o gham
Chaak kun aay kul gareeban az alam
Baa Muhammad har yake daarad sare
Dar kamaal-e-zaahiri-o-baatine
Paarah shud qalb-o-jigar zeen guftagu
Ihdharoo Yaa Ayyuhan-Naasuh-dharu
Alhazar aay dil ze sho’lah zaadgaan
Paaye az zanjeer-e-shar’a aazaadgaan
Mustafaa mehreyst taabaan bil-yaqen
Muntashir noorash bah tabqaat-e-zameen
Garyaa kun bulbala az ranj o gham
Chaak kun aay kul gareeban az alam
Mustaneer az taabish-e-yak aaftaab
‘Aalam-e-wallahu a’lamu bis-sawaab
Gar cheh yak baashad khud aan mehre sanee
Ahwaalaanash haft beenand az kaji
Do hami beenand yak raa ahwaalaan
Alamaan zeen haft beenaan alamaan
Chashm kaj kardah choo beeni maah raa
Ze ahwali beeni do aan yaktaah raa
Garyaa kun bulbala az ranj o gham
Chaak kun aay kul gareeban az alam
Goyi az hairat ‘ajab amr-e-yast een
Khwaajah do shud maah rosham cheest een
Raast kar di chashm-o-shud raf’a hijaab
Yak numaayad Maah-e-taabaan yak jawaab
Raast kun chashm-e-khud az bahr-e-Khudaaye
Haft been kam baash aaye harzah daraaye
Aay baraadar dast dar Ahmad bazan
Bar kuji nafs-e-bad deegar matan
Garyaa kun bulbala az ranj o gham
Chaak kun aay kul gareeban az alam
Roo tashabbut kun bazail-e-Mustafaa
Ahwaali beguzaar sogand-e-Khuda
Pand haa daadaym-o-haasil shud faraagh
Maa ‘alaynaa yaa akhii ill al-balaagh
Dar do ‘aalam neest mithl-e-aan shaah raa
Dar fazeelat-haa-o-dar qurb-e-Khudaa
Maa siwaaAllah neest misaash az yakey
Bar tar ast azwaey khuda aay muhtadey
Garyaa kun bulbala az ranj o gham
Chaak kun aay kul gareeban az alam
Ambiyaey saabiqeen aay muhtasham
Sham’aha boudand dar layl-o-zulm
Darmiyaane zulmat-o-zulm-o-ghuloo
Mustaneer az noor-e-har yak qowm-e-oo
Aaftaab-e-khaatamiyat shud buland
Mihr amad sham’aha khaamush shudand
Noor-e-haq az sharq-e-bimislee bitaaft
A’lamee az taabish-e-oo kaam yaaft
Garyaa kun bulbala az ranj o gham
Chaak kun aay kul gareeban az alam
Daf’tan barkhast andar madhe oo
Az zabaanhaa showr laa mithla lahoo
Laik shapar naapazeeraft az i’naad
Dar jahaan ein bey basar Yaa Rab mabaad
Chashmhaa bowdand ein Rabbaniyaan
Mazra ’-e- dil bahrah yaab az faidh-e-shaan
Abr amad kishtaha seraab kard
Nakhlahaaey khushk raa shadaab kard
Garyaa kun bulbala az ranj o gham
Chaak kun aay kul gareeban az alam
Haq firistaad ein sahaab-e-baa safaa
Key yutahhiu naa wa yuzhab rijsanaa
Baarish-e-oo rahmat-e-Rab ul oola
Showr-e-ra’dash rahmatah muhdaat anaa
Rahmatash-e-aa’m ast bahr-e-hamgunaan
Leek fadhlash khaas bahr-e-mow’minaa(n
Choon nai be misleesh raa mu’tarif
Kay showy az bahre feedhash mu’tarif
Garyaa kun bulbala az ranj o gham
Chaak kun aay kul gareeban az alam
Neest fadhlash bahr-e-qoum-e-bey adab
Yakhtafu abhsaarahum barqul ghazab
Choon beenand aan sahaab einaan zedoor
Aa’ridhun mumtir bigowyand az guroor
Bal huwa maa asta’jiloo khizyun a’zeem
Ursilaat riyhun bita’zeebin aleem
Faidh shud baa ghaeez garm-e-ikhtilaat
Habbaza abrey a’jab khowsh irtibaat
Garyaa kun bulbala az ranj o gham
Chaak kun aay kul gareeban az alam
Khirmaney kash sookht bark-e-gheez-e-oo
Gufft qur’aan al saqqar mathwa lahu
Mazra-e-kash aab daad aan bahr-e-jood
Haq batanzeel mubeen wasfash namood
Qul kazar’in akhraja shat’a ilaa
Azara fastaglaza thummas tawaa
Yu’jibuzzura’ kalmaa ilma’een
Key yagheezul Kaafireen azzalimeen
Garyaa kun bulbala az ranj o gham
Chaak kun aay kul gareeban az alam
Abr-e-naeesan ast ein abr-e-karam
Durre rakhsaan aafreen dar qa’re yam
Qatrah kaz waey chakeed andar sadaf
Gowhare rakhshindah shud ba sad sharaf
Bahre zakhir shar’-e- paak-e-Mustafa
Daan sadaf a’rshe khilafat aay fataa
Qamr haa aan char bazm aaraey oo
Zaankeh ookal bood-o-shaan ajzaaey oo
Garyaa kun bulbala az ranj o gham
Chaak kun aay kul gareeban az alam
Bhargahe aan gul-e-zeeba barand
Rang-o-booey Ahmadee mee dashtand
Qasd karey kard aan shah-e-jawad
Har yakey inni lahu gowyaan staad
Junbishe abroo na takleef-e-kalaam
Khowd bawad ein kar aakhir wasalaam
Aan ateequllah imaamul muttaqeen
Bood qalb khaash’-e- sultan-e-deen
Garyaa kun bulbala az ranj o gham
Chaak kun aay kul gareeban az alam
Waan Umar-e-haq gow zabaan-e-anjanaab
Yantiqul haqqu a’layhi wasawaab
Bood ‘uthmaan sharmgeen chashme Nabi
Tegh zan dast-e-jawad-e-oo ‘Ali
Neest gar dast-e-Nabi sher-e-khudaa
Choon Yadullah naam amad mar oo raa
Dast-e-Ahmad een dast-e-dhul-jalaal
Aamad andar bay’at-o-andar qitaal
Garyaa kun bulbala az ranj o gham
Chaak kun aay kul gareeban az alam
Sangezah mi zanad dast-e-janaab
Maa ramayta idh ramayt aayad khitaab
Wasf-e-ahl-e-bay’at aamad aay rasheed
Fawqa aydeehim yadullahil majeed
Sharh-e-een ma’ni biroon az aagahi ast
Paanihaadan andareen rah beerahi ast
Taa abad gar sharh-e-een mu’dil kunam
Juz tahayyur heech nabwad haasilam
Garyaa kun bulbala az ranj o gham
Chaak kun aay kul gareeban az alam
Rabbanaa subhaanak laysa lana
‘Ilmu shay-in ghayra maa ‘allamtana
Guftah guftah choon sukhan een jaaraseed
Khaamah gohar fashaan daamaan bacheed
Mulhim-e-ghaybi suroosh raazdaan
Daamanam be-girift kaayi aatish zubaan
Darkhori fahmat nabaashad een sukhan
Bas kun-o-beyhudah wash khaami makun
Garyaa kun bulbala az ranj o gham
Chaak kun aay kul gareeban az alam
Asfiyaa hum andareen jaa khaamoshand
Az mi kalat lisaanah beyhushand
Raazhaa bar qalb-e-shaan mastoor neest
Layk ifshaa kardanash dastoor neest
Har kujaa ganje wadee’at daashtand
Qufl bar dar bahr-e-hifzash bastah and
Dar dil-e-shaan ganj-e-asraar aay akhoo
Bar lab-e-shaan qufl-e-amr-e-ansitoo
Garyaa kun bulbala az ranj o gham
Chaak kun aay kul gareeban az alam
Roz-e-aakhir gasht-o-baaqi een kalaam
Khatm kun inni lahu tarfut-tamaam
Naghz guft aan maulawi mustanad
Raaz-e-maa raa roz key ganjaa buwad
Al-gharaz shud mithl aan ‘aali janaab
Saayah saan ma’doom pesh-e-aaftaab
Muttafiq bar way hamah Islaamiyaan
Sunniyaan bar bid’atiyaaan mustahaan
Garyaa kun bulbala az ranj o gham
Chaak kun aay kul gareeban az alam
Mumtani’ bil-ghayr daanad yak fareeq
Mumtani’ bidh-dhaat deegar aay rafeeq
Waa dareeghaa kardah een qawm-e-‘aneed
Kharq-e-ijmaa’-e- badeen qawl-e-jadeed
Allah Allah aay jahulaan-e-ghabi
Taa bake be-Deeni-o-fitnah gari
Mustafaa-o-Een chuneen soo al-adab
Een qadr ayman-e-shadeed az akhz-e-Rab
Garyaa kun bulbala az ranj o gham
Chaak kun aay kul gareeban az alam
Saabe’ sab’a magoyad az ‘inaad
Intahu khayral-lakum yawmat-tanaad
Roz-e-mehshar choon khitaab aayad ze ‘arsh
Aay nitteeqaan-e-falak sukaan-e-farsh
Heech mi beeneed dar arz-o-samaa
Mithl-o-shebah bandah maa Mustafaa
Yak zubaan goyand ne ne aay kareem
Kas ‘adeelash neest billahil-’azeem
Garyaa kun bulbala az ranj o gham
Chaak kun aay kul gareeban az alam
Aanchnaan kaandar azal ze arwaah-e-maa
Az alaste khaast be-paayaan balaa
Laajaram anroz zeen qawl-e-o-kheem
Towbah haa zaahir kunand az tars-o-beem
Mu’tarif aayand bar jurm-o-khataa
Ma’zrat aarand paysh-e-kibriyaa
Kaaykhudaa az fazle oo ghaafil-e-badeem
Shams paysh-e-shashm-e-maa jaahil budeem
Garyaa kun bulbala az ranj o gham
Chaak kun aay kul gareeban az alam
Rabanaa innaa zalamnaa rahm kun
Jaahilaanah guftah boodaim een sukhan
Pardahaa bar chashm-e-maa uftaadah bood
Rahm kun bar jaahilaan rahm aay wadood
Nafs-e-maa andaakht maa raa dar balaa
Waaye bar maa-o-banaadaani maa
Uzrahaa dar hashr baashad naa pazeer
Qaariyaa! bar-khwaan Alam ya’tin-nadheer
Garyaa kun bulbala az ranj o gham
Chaak kun aay kul gareeban az alam
Sakht roze baashadaan roz al-alamaan
Baakhtah hosh-o-hawaas-e-qudsiyaan
Waahid qahhaar baashad dar ghazab
Yaj’alul wildaanu sheebaa fit-ta’ab
Zahrahaa darbaakhtah aflaakiyaan
Rang az chehrah pareedah khaakiyaan
Do garoh baashand mas’ood-o-la-eem
Kullu firqin kaana kat-tawdil ‘azeem
Garyaa kun bulbala az ranj o gham
Chaak kun aay kul gareeban az alam
Rabbi sallim iltijaaye Ambiyaa
Shor-e-nafsi bar zubaan-e-Awliyaa
Bar lab aamad naam-e-aan roz-e-siyaah
Moyi bar tan khaastam yaa Rab panaah
I’tiraaf-e-jurm-o-towbah aay areeb
Dar chuneen roz-e-siyah naayad ‘ajeeb
Keen jahoolaan raa z ta’n-o-door baad
Hum ba-dunyaa kayk dar mawzah fataad
Garyaa kun bulbala az ranj o gham
Chaak kun aay kul gareeban az alam
Shaan ba-yak jaaye zamaan-e-geer-o-daar
Hamchoo paaye sokhtah naamad qaraar
Taaj-e-mithliyyat gahe bar sar nihand
Gah khitaab-e-khaatamiyyat mi dehand
Gaah bidh-dhaat ast aan khatm aay humaam
Gaah bil-’ard aamad-o-takhyeel khaam
Naw niyaazaan-e-kitaab-e-iztiraab
Een chuneen kardand sad-haa inqilaab
Garyaa kun bulbala az ranj o gham
Chaak kun aay kul gareeban az alam
Andreen fan har keh owstaadi bawad
Ke bachandeen qalbahaa qaane’ shawad
Mi rasad az we bahr-e-farz-e-Nabi
Shuqqah ma’zooli az payghambari
Ge qann’at kun guzishta az tama’
Bar hidaayat hasbe ‘azza man qana’a
Az Nabuwwat-o-ze nuzool-e-Jibraeel
Qasd-e-maa bodast irshaad al sabeel
Garyaa kun bulbala az ranj o gham
Chaak kun aay kul gareeban az alam
Ma’na-e-shams ast barg-e-nastaran
Mawj ‘ammaan sharh nasreen-o-saman
Aahooye chaien ast maqsood az samaa
Marhabaa taaweel-e-athar marhabaa
Al-gharaz seemaab wash dar iztiraab
Sad tapeedan kardah een qawm-e-‘ujaab
Chand dar kooye jabal beshitaaftand
Layk raah-e-mukhlisi kam yaaftand
Garyaa kun bulbala az ranj o gham
Chaak kun aay kul gareeban az alam
Man fidaaye ‘ilm-e-aan yaktaa shawam
Habbadhaa daanaaye raaz-e-muktatam
Habbadhaa sir-o-‘iyaan daanaaye man
Habbadhaa Rab-e-man-o-mawlaaye man
Kard eemaaye bareen fitnah gari
Qarnhaa paysh az wujoodash dar Nabi
Ahmadaa be-nigar keh eenaan choon zadand
Behr-e-tu amthaal az kufr nazhand
Garyaa kun bulbala az ranj o gham
Chaak kun aay kul gareeban az alam
Uftaadand az zalaalat dar chahe
Pe nabardand az ‘amaa sooye rahe
Taabake goyi dilaa az een-o-aan
Bar du’aa kun ikhtitaam-e-een bayaan
Naalah kun behr-e-daf’-e- een fasaad
Az teh dil doonahu khart ul qataad
Aay Khudaa aay mehrbaan mawlaaye man
Aay aneese khalwat-e-shabhaaye man
Garyaa kun bulbala az ranj o gham
Chaak kun aay kul gareeban az alam
Aay kareem-o-kaar saaze be niyaaz
Daaim al ihsaan shahe bandah nawaaz
Aay bayaadat naalah murgh-e-sahar
Aay keh dhikrat marham-e-zakhm-e-jigar
Aay keh naamat raahat jaan-o-dilam
Aay keh fazl-e-tu kafeel-e-mushkilam
Har do ‘aalam bandah ikraam tu
Sad choon jaan-e-man fidaaye naam-e-tu
Garyaa kun bulbala az ranj o gham
Chaak kun aay kul gareeban az alam
Maa khataa aaraim-o-tu bakhshish kuni
Na’rah “Inni ghafoorun” mi zani
Allah Allah zeen taraf jurm-o-khataa
Allah Allah zaan taraf rahm-o-‘ataa
Zahr maa khwaheem-o-tow shukr dihee
Khair raa daneem shar az gumrahi
Tow firistaade bamaa rowshan kitaab
Mee kunee baa maa baihkaamat khitaab
Az tufeil-e-aan siraat-e-mustaqeem
Quwatey Islaam raa deh aay kareem
Garyaa kun bulbala az ranj o gham
Chaak kun aay kul gareeban az alam
Bahre Ilaam-e-hazaaraan fitnaha
Yak maa-o-sad daagh faryaad aay khuda
Aay khuda bahre janaab-e-Mustafa
Chaar yaar-e-paak-o-aal-e-ba safaa
Bahre mardaane raht aay bey niyaaz
Mardumaan dar khwaab eishaan dar namaaz
Bahre aab-e-giryah tar damannaan
Bahre showr-e-khandah taa’at kunaan
Garyaa kun bulbala az ranj o gham
Chaak kun aay kul gareeban az alam
Bahre ashk-e-garm dowraan az nigaar
Bahre aah-e-sard mahjooraan ze yaar
Bahr-e-jeeb-e-chaak-e-ishq-e-naa muraad
Bhare khoon-e-paak-e-mardaan-e-jihaad
Pur kun az maksad tahee daaman-e-maa
Az tow pazraftan ze maa kardan du’a
Heech mee aayad ze daste a’jizaan
Juz du’aey neem shab ein musta’an
Garyaa kun bulbala az ranj o gham
Chaak kun aay kul gareeban az alam
Balkeh kare toost ijaabat aay samad
Wein du’a hum mahd tow fiqat bawad
Maa key boodiem-o-du’aey maa che bood
Fadhl-e-to dil daad aay Rab-e-wadood
Zarrah bar rooe khaak ustaadh bood
Aaftaab-e-amad-o-rowshan namood
Takyah bar Rab kard ‘abde mustahaan
Oowst bas maa raa malaaz-o-mustaáan
Garyaa kun bulbala az ranj o gham
Chaak kun aay kul gareeban az alam
Kiyst Mawlae bi az Rab-e-Jaleel
Hasbunallah Rabbanaa ni’mal wakeel
Choon badeen paaya rasaandam mathnawi
Bi tamaamash bar kalaam-e-mawlawi
Taa khitaamuhu misk gowyand ahl-e-deen
Zankeh mushkast aan kalaam-e-mustabeen
Chown fataad az rawzan-e-dil aaftaab
Khatm shud wallahu álamu bisawaab
Garyaa kun bulbala az ranj o gham
Chaak kun aay kul gareeban az alam
گریۂ کُن بُلبلا از رنج و غم
چاک کن اے گُل گریباں از اَلَم
سُنبُلا از سینہ بَرکَش آہِ سرد
اے قَمر از فَرطِ غم شَو رُوی زَرد
ہاں صَنوبَر خیز و فریادی بِکُن
طوطیا جُز نالہ تَرکِ ہر سُخن
چہرہ سرخ از اشکِ خونی ہر گُلیْسْتْ
خوں شَو اے غُنچہ زمانِ خَنْدَہ نیْسْت
پارہ شو اے سینۂ مَہ ہَمچو مَن
داغ شو اے لالۂ خونِیں کَفن
خِرمَنِ عَیشَتْ بِسُوز اے بَرقِ تیز
اے زمیں بر فَرقِ خود خاکے بِریْز
آفتابا آتشِ غم برفِروز
شَب رَسِید اے شمعِ روشن خوش بِسوز
ہمچو اَبر اے بحر در گِریَہ بجوش
آسمانا جامۂ ماتَم بپوش
خشک شو اے قُلزُم اَز فَرطِ بُکا
جوش زَن اے چشمۂ چشمِ ذُکا
کُن ظُہور اے مَہدیؔ عالی جناب
بر زمین آ عیسیِ گَردوں قِباب
آہ آہ از ضُعفِ اسلام آہ آہ
آہ آہ از نفسِ خود کام آہ آہ
مَردُماں شہوات را دیں ساختند
صد ہزاراں رَخنَہا اَنداختند
ہر کہ نَفسَش رَفت راہے اَز ہَوا
ترکِ دیں گُفت و نَمودَش اِقتِدا
بہرِ کارے ہر کِرا گُفتہ تَعال
سر قدم کَردَہ نَمودَش اِمتِثال
ہر کِر اگُفت ایں چُنیں کُن اے فلان
گفت لَبَّیْکْ و پَذِیرفْتش بَجاں
آں یکے گُویاں محمد آدمی سْتْ
چوں من و در وَحی اُو را بَرتَریْسْتْ
جُز رِسالت نیْسْت فَرقے درمیاں
من برادرِ خُورْد باشَم اُو کَلاں
ایں نَدانَد اَز عَمیٰ آں ناسَزا
یا خود سْتْ اِیں ثَمرۂ ختمِ خدا
گر بود مَر لعل را فضل و شرف
کے بَوَد ہم سنگِ اُو سنگ و خَزف
آں خَزَف اُفتادَہ باشَد بر زمیں
بس ذلیل و خوار و ناکارہ مُہِیں
لعل باشد زیبِ تاجِ سَروَراں
زینت و خوبی گُوشِ دِلْبَراں
واں دَمی کَز خَلَقِ مَذبُوحی جَہَد
کَے بَفَضْلِ مشکِ اَذفر می رَسَد
بوئے او کَردَہ پریشاں صَد مَشام
جامَہا ناپاک اَز مَسَش تمام
او دمِ مسفوح ذمش در نبی
مِدحَتِ مشک اَطْیَبُ الطِّیْبْ اَز نبی
مشکِ اَذفَر رُوح را بَخْشَد سُرور
ہَمچو بوئے سُنبُل گیسوئے حور
شامّہ اَز بوئے اُو رشکِ جِناں
ہم مُعَطَّر زُو قُبائے مَہوَشاں
مَولویِّ مَعدنِ رازِ نِہُفْت
رَحْمَۃُ اللہِ عَلَیْہِ خُوش بِگُفت
’’کارِ پاکاں را قِیاس از خود مَگِیر
گرچہ مانَد در نَوِشْتَن شیر و شِیر‘‘
ہے چہ گُفتَم ایں چُنیں شِبہِ شنِیع
کے بود شایانِ آں قدرِ رَفیع
لعل چہ بود جَوہری یا سرخیئے
مشک چہ بود خونِ نافِ وَحْشِیئے
مُصطَفیٰ نورِ جنابِ اَمرِ کُن
آفتابِ بُرجِ عِلْمِ مِنْ لَّدُنْ
مَعدنِ اَسرارِ عَلّام الْغُیُوب
بَرزَخِ بحرینِ اِمکان و وُجوب
بادشاہِ عَرشِیان و فرشیاں
جلوہ گاہِ آفتابِ کُن فَکاں
راحتِ دل قامتِ زیبائے اُو
ہر دوعالم والِہ و شیدائے اُو
جانِ اِسماعیل بر رُویَش فدا
از دُعا گُویاں خلیلِ مجتبے
گَشْت موسیٰ دَر طُویٰ جُویانِ اُو
ہَسْتْ عیسیٰ اَز ہَوا خواہانِ اُو
بَندگانَش حور و غِلمان و مَلک
چاکرانَش سبز پوشانِ فلک
مِہر تابانِ عُلومِ لَم یَزَل
بَحرِ مَکْنوناتِ اَسرارِ اَزَل
ذرّۂ زاں مِہر بر موسیٰ دَمِید
گُفت مَن باشَم بَعِلم اَندر فَرید
رَشْحۂ زاں بَحر بر خِضر اُوفْتاد
تا کَلِیْمُ اللہ را شُد اُوستاد
پس وَرا زِیں قدر شاہِ اَنبِیا
لیک مَجبورَم زِ فَہمِ اَغْبِیا
وصفِ اُو از قُدرتِ انساں وَ راسْتْ
حَاشَ لِلّٰہ اِیں ہَمہ تفہیم راسْتْ
لذّتِ دیدار شوخے سیم تن
ماہ رُوئے دلبرِ غُنچہ دَہن
فتنہ آئینے خَراماں گُلشَنے
رشک گل شیریں ادا نازک تَنے
گَر بِخواہی فَہمِ اُو مَردی کُنَد
گُو زِ عشق و حسن تا آگَہ بُوَد
ناکَشیدَہ مِنّتِ تیٖرِ جَفا
لَب بفریاد و فغاں ناآشنا
دل نہ شُد خوں نابہ در یاد لَبے
بر لَبَش نامَد زِ ہِجراں یاریے
مُرغِ عَقلَش بے پر و بالے شَود
جز کہ گوئی چوں شکر شیریں بَوَد
گرچہ خود دانَد اَسیرِ دِل رُبا
اَز کُجا اِیں لَذّت و شَکر کُجا
زِیں مثل تو می شُدی اَز نَیش نُوش
لَیک من بارِ دِگر رَفتَمْ زِ ہوش
تا مَن از تَمْثِیل می کَردَم طَلب
باز رَفتم سوئے تَمثِیل اے عَجب
زِیں کَرّ و فَرّ در عجب وامانْدَہ اَم
حَیرت اندر حیرت اندر حیرتَم
ایں سخن آخِر نہ گَردَد از بیاں
صَد اَبد پایاں رَوَد اُو ہمچنان
نیست پایا نَش اِلٰی یَومِ التَّنَادْ
ختم کُن وَ اللہُ اَعْلَمُ بِالرَّشَادْ
خامُشی شُد مُہرِ لَبہائے بیاں
باز گَرداں سوئے آغازَش عِناں
اِیں چُنیں صَد با فِتَن اَنْگِیخْتَنْدْ
بر سرِ خود خاکِ ذِلّت رِیْخْتَنْدْ
فرقۂ دیگر زِ اِسماعِیلِیاں
بَستہ در تَوہِینِ آں سلطاں میاں
در دلِ شاں قصد تا زِہ فِتنہا
بر لبِ شاں ایں کلامِ ناسَزا
کہ بَہ شَش طبقاتِ زیرِینِ زمیں
حق فِرِسْتاد اَنبِیا و مُرسَلِیں
شَش چُو آدم شش چُو موسیٰ شش مَسِیح
شش خلیلُاللہ شش نوح و نَجِیح
ہَمْدَرانْہا شش چو ختم الانبیا
مثلِ احمد در صفاتِ اِعتِلا
با محمد ہر یکے دارَد سرے
در کمالِ ظاہری و باطِنے
پارہ شُد قلب و جگر زِیں گفتگو
اِحْذَرُوْا یَآ اَ یُّہَا النَّاسُ احْذَرُوْا
اَلْحَذَر اے دل زِ شعلہ زادگاں
پائے اَز زنجیرِ شَرع آزادگاں
مُصطَفیٰ مِہْرِیْسْتْ تاباں بِالْیَقیں
مُنْتَشِر نُورَش بہ طبقاتِ زمیں
مُسْتَنیر اَز تابشِ یک آفتاب
عالَمے وَ اللہُ اَعْلَمُ بِالصَّوَاب
گرچہ یک باشَد خود آں مِہرے سَنِی
اَحْوَلانَشْ ہَفت بِینَنْدْ اَز کَجی
دو ہَمی بِینَنْدْ یک را اَحْوَلاں
اَلاماں زِیں ہفت بِیناں اَلاماں
چَشم کَج کَردَہ چُو بِینی ماہ را
زِ اَحْوَلی بینی دو آں یکتاہ را
گوئی اَزْ حیرت عَجب اَمْرِیست اِیں
خواجہ دو شد ماہ روشن چیسْتْ اِیں
راسْت کَر دی چشم و شُد رَفع حجاب
یک نُمایَد ماہِ تاباں یک جواب
راسْت کُن چشمِ خود از بہرِ خدائے
ہَفت بِیں کم باش اے ہر زہ درائے
اے بَرادر دست در احمد بزن
بر کجیِ نفسِ بد دیگر متن
رو تَشَبُّثْ کُن بَذَیْلِ مُصطَفیٰ
اَحْوَلی بِگُذار سوگندِ خدا
پَندہا دادَیم و حاصل شُد فَراغ
مَا عَلَیْنَا یَا اَخِیْ اِلَّا الْبَلَاغْ
در دو عالَم نیست مثلِ آں شاہ را
در فَضِیلَتہا و در قربِ خدا
مَا سِوَی اللہ نیست مِثلَش اَزْ یکے
برتراَست اَزْوَے خدا اے مُہْتَدے
اَنبیائے سابِقِیں اَے مُحتشم!
شَمعہا بُودَنْدْ در لَیل و ظلم
درمیانِ ظُلمت و ظلم و غُلو
مُسْتَنِیر از نورِ ہریَک قومِ اُو
آفتابِ خاتَمِیَّت شُد بلند
مِہر آمَد شَمعہَا خامُش شُدَنْدْ
نورِ حق اَز شَرقِ بِیمِثلی بِتافْت
عالَمی اَز تابِشِ اُو کام یافْت
دَفْعۃً برخاسْت اندر مَدحِ اُو
از زبانْہا شُور لَا مِثْلَ لَہٗ
لَیک شَپر نا پَذِیرَفْت از عِناد
در جہاں اِیں بے بَصَر یا رَبّ مَباد
چشمْہا بُودَند اِیں ربّانیاں
مَزْرَعِ دل بہرہ یاب اَزْ فیضِ شاں
اَبر آمَد کِشتْہَا سیراب کَرد
نَخْلہائے خشک را شاداب کرد
حق فِرِسْتاد ایں سَحابِ باصَفا
کے یُطَہِّرنَا وَ یذہبْ رِجْسنا
بارشِ اُو رحمتِ ربُّ الْعُلیٰ
شُورِ رَعْدَشْ رَحمۃ مُہداۃ انا
رَحمتَش عام اَسْت بہرِ ہمگُناں
لیک فَضلَش خاص بہرِ مُومناں
چوں نئی بے مِثلیش را مُعترِف
کَے شَوی از بحرِ فیضَش مُغترِف
نیست فضلَش بہرِ قومِ بے ادب
یَخْطَفُ اَبصَارَہُمْ بَرقُ الْغَضَب
چوں ببینند آں سَحاب اِیناں زِ دُور
عَارِضٌ مُّمْطِر بِگُویَند از غُرور
بَلْ ہُوَ مَااسْتَعْجِلْواخِزْیٌ عَظِیْم
اُرْسِلَتْ رِیْحٌ بِتَعْذِیبٍ اَلِیْم
فیض شُد با غَیظ گرمِ اِختِلاط
حَبَّذا اَبرے عَجب خوش اِرتِباط
خِرمنے کش سُوخْت برقِ غیظِ اُو
گُفت قرآں ’’اَلسَّقَر‘‘ مَثْویٰ لَہٗ
مَزرعے کش آب داد آں بحرِ جُود
حق بَتَنزِیل مُبیں وَصْفَش نَمود
قُلْ کَزَرْعٍ اَخْرَجَ الشَّطْأَ اِلٰی
آزَرَ فَاسْتَغْلَظَ ثُمَّ اسْتَویٰ
یُعْجِبُ الزُّرَّاع کَالْمَآءِ المَعِیْن
کے یَغِیْظُ الْکَافِرِیْنَ الظَّالِمِیْن
ابرِ نَیسان سْتْ ایں ابرِ کرم
دُرِّ رَخشاں آفریں در قَعرِ یَم
قطرۂ کَز وَے چَکِید اندر صَدَف
گوہرِ رَخْشِندہ شُد با صَد شَرف
بحرِ زاخِر شَرعِ پاکِ مصطفیٰ
داں صَدَف عرشِ خلافت اے فَتا
قَطرہا آں چار بَزم آرائے اُو
زانکِہ اُو کل بُودْ و شاں اَجزائے اُو
بَرْگْہائے آں گلِ زیبا بدند
رنگ و بوئے احمدی می داشْتَنْدْ
قصد کارے کرد آں شاہِ جواد
ہر یَکے اِنّی لہٗ گویاں ستاد
جُنبِشِ اَبرو نہ تَکلیفِ کلام
خود بَوَد ایں کار آخر والسّلام
آں عَتیقُ اللہ امامُ الْمُتَّقِیں
بود قلب خاشع سلطانِ دیں
واں عمر حق گو زبانِ آنجناب
یَنْطِقُ الْحَقُّ عَلَیْہِ وَ الصَّوَاب
بود عثماں شَرمگِیں چشمِ نبی
تیغ زن دستِ جوادِ او علی
نیست گر دستِ نبی شیرِ خدا
چوں یَدُاللہ نام آمَد مَر اُو را
دستِ احمد عَین دستِ ذُوالجلال
آمَد اندر بَیعت و اندر قِتال
سَنگریزہ می زَنَد دستِ جناب
مَا رَمَیْتَ اِذْ رَمَیْت آیَد خطاب
وصفِ اہلِ بیعت آمَد اے رشید
فَوْقَ اَیْدِیْہِمْ یَدُ اللہِ الْمَجِیْد
شرحِ ایں معنی بِروں از آگَہی سْتْ
پا نِہادَن اندریں رہ بیرَہی سْتْ
تا اَبد گر شرحِ ایں مُعْضِل کُنَم
جُز تَحَیُّر ہیچ نَبَوَد حاصِلَم
رَبّنَا سُبْحَانَکَ لَیْسَ لَنَا
عِلْمُ شَئٍ غَیْرَ مَا عَلَّمْتَنَا
گُفتہ گفتہ چوں سخن ایں جا رَسید
خامۂ گوہر فَشاں داماں بَچِید
مُلْہِمِ غَیبی سُرُوش راز داں
دامَنم بِگِرفْت کای آتش زباں
درخورِ فَہمَتْ نَباشَد ایں سخن
بس کُن و بیہودہ وَش خامی مَکُن
اَصفیا ہم اندریں جا خامُشَنْدْ
از می کلت لِسَانہ بِیہُشَنْدْ
رازہا بر قلبِ شاں مَستور نیست
لَیک اِفشا کَردَنَش دَستور نیست
ہر کُجا گَنجے وَدِیْعت داشْتَنْدْ
قُفل بر در بہرِ حِفظَش بَستہ اَنْد
در دلِ شاں گنجِ اَسرار اے اَخو
بر لبِ شاں قفلِ امرِ اَنْصِتُوْا
روزِ آخر گَشت و باقی ایں کلام
ختم کُن اِنِّیْ لَہٗ طَرْفُ التَّمَام
نَغْز گُفت آں مَولَوی مُستَنَد
رازِ ما را روز کے گنجا بود
اَلْغرض شُد مثل آں عالی جناب
سایہ ساں مَعدوم پیشِ آفتاب
مُتَّفق بر وَے ہَمہ اِسلامیاں
سُنیاں بر بِدعتیاں مُستہاں
مُمْتَنِعْ بِالْغَیْر دانَد یک فریق
مُمْتَنِعْ بِالذَّات دیگر اے رفیق
وا دَریْغا کَردہ ایں قومِ عَنِید
خَرقِ اِجماعے بَدیں قولِ جَدید
اَللّٰہ اَللّٰہ اے جَہولانِ غَبی
تا بکے بے دینی و فِتنہ گری
مصطفیٰ و ایں چُنیں سُوء الادب
ایں قدر اَیْمنِ شدید از اَخذِ رب
سابعِ سَبعہ مگُوئید از عِناد
اِنْتَہُوْا خَیْرًا لّکُمْ یَوْم التَّنَاد
روزِ محشر چوں خطاب آیَد زِ عرش
اے نِطِّیقانِ فلک سُکّانِ فرش
ہیچ می بِینید در اَرض و سَما
مثل و شِبہ بندئہ ما مصطفیٰ
یک زباں گویَند نے نے اے کریم
کَس عَدِیْلَش نیست باللہِ الْعَظِیْم
آنچناں کاندَر ازل زِ ارواحِ ما
از اَلَسْتے خاسْت بے پایاں بَلیٰ
لاَجَرم آنْرُوز زِیں قولِ وَخِیْم
توبہ ہا ظاہر کُنَنْدْ از تَرس و بِیم
مُعترِف آیَنْدْ بر جرم و خطا
مَعذرت آرَند پیشِ کِبریا
کایْخُدا از فضلِ اُو غافلِ بدیم
شمس پیشِ چشمِ ما جاہل بُدیم
رَبَّنَا اِنَّا ظَلَمْنَا رحم کُن
جاہلانہ گفتہ بُودیم ایں سخن
پردہا بر چشمِ ما اُفْتادَہ بُود
رحم کن بر جاہلاں رحم اے وَدُود
نفسِ ما اَنداخْت ما را در بَلا
وائے بر ما ؤ بَنادانیِ ما
عُذرہا در حشر باشَد نا پَذیر
قاریا ! بَرخواں اَلَمْ یَاْتِ النَّذِیر
سخت روزے باشَدآں روز اَلاماں
باخْتہ ہوش و حَواسِ قُدسیاں
واحدِ قہَّار باشَد در غضب
یَجْعَلُ الْوِلْدَانُ شِیْبَا فِی التَّعَب
زہرہا دَرباختہ اَفلاکِیاں
رنگ از چہرہ پَریدَہ خاکیاں
دو گروہ باشَند مَسعود و لَئِیم
کُلُّ فِرْقٍ کَانَ کَالطَّوْدِ الْعَظِیْم
رَبِّ سَلِّم اِلتِجائے اَنبیا
شورِ نفسی بر زبانِ اولیا
بر لب آمد نامِ آں رُوزِ سیاہ
مُوی بر تَن خاستم یا رب پناہ
اِعترافِ جُرم و توبہ اے اَرِیب
در چُنِیں روزِ سِیَہ نایَد عجیب
کِیں جَہولاں را ز طعن و دور باد
ہم بَدُنیا کَیک در موزہ فَتاد
شاں بیک جائے زمانِ گِیر و دار
ہَمچو پائے سُوختہ نامَد قرار
تاجِ مِثلِیَّت گَہے بر سر نِہَند
گہ خطابِ خاتَمِیَّت می دِہند
گاہ بِالذَّات سْتْ آں ختم اے ہُمام
گاہ بِالعرض آمَد و تَخْیِیل خام
نَونیازانِ کتابِ اِضطِراب
ایں چنیں کردَند صدہا اِنقِلاب
اَندرِیں فن ہر کہ اُوستادی بَوَد
کے بَچَندیں قَلْبہا قانع شَوَد
می رَسَد از وے بہرِ فرضے نبی
شُقَّۂ مَعزولی از پیغمبری
گہ قَناعت کن گزشتہ از طمع
بر ہدایت حسبِ عَزَّ مَنْ قَنَعَ
اَز نبوت و زِ نُزولِ جبرئیل
قصدِ ما بودسْتْ اِرشادُ السَّبیل
معنیِ شمس اَست برگِ نَسْتَرن
موج عمّان شرح نَسرِین و سَمن
آہُوے چین ست مقصود از سَما
مَرحبا تاویلِ اَطہر مرحبا
اَلغرض سیماب وَش در اِضطِراب
صد تَپِیدَن کردَہ ایں قومِ عُجاب
چند در کوئے جبل بِشِتافتند
لیک راہِ مخلِصی کم یافتند
من فدائے علمِ آں یکتا شَوَم
حَبَّذا دانائے رازِ مُکتتم
حَبَّذا سِرّ و عِیاں دانائے من
حبّذا ربِ من و مو لا ئے من
کَرد اِیمائے بریں فِتنہ گری
قَرنْہا پیش از وُجودَش در نبی
احمدا بِنِگر کہ ِایناں چوں زَدَند
بہرِ تو اَمثال از کُفر نَژَنْد
اُوفْتادَند از ضلالت در چَہے
پے نبردَند از عَمیٰ سوئے رہے
تا بکے گوئی دِلا از اِین و آں
بر دُعا کُن اِختتامِ ایں بیاں
نالۂ کن بہرِ دفعِ ایں فساد
از تہ دل دُوْنَہٗ خَرْطُ الْقَتَاد
اے خدا اے مہرباں مولائے من
اے انیسِ خَلْوَتِ شَبْہائے من
اے کریم و کار سازِ بے نیاز
دائم الاحساں شہِ بندہ نواز
اے بَیادَت نالۂ مُرغِ سحر
اے کہ ذِکرَتْ مرہمِ زخمِ جگر
اے کہ نامَت راحت جان و دِلَم
اے کہ فضلِ تو کفیلِ مُشکِلَم
ہر دو عالم بندئہ اِکرامِ تو
صد چوں جانِ من فدائے نامِ تو
ما خطا آریْم و تو بخشِش کُنی
نعرئہ ’’اِنِّیْ غَفُوْرٌ‘‘ می زَنی
اللہ اللہ زیں طرف جرم و خطا
اللہ اللہ زاں طرف رحم و عطا
زَہر ما خواہیم و تو شکر دِہی
خیر را دانیم شر از گُمرہی
تو فِرِسْتادی بَما روشن کتاب
می کنی با ما باحکامَت خطاب
از طفیلِ آں صِراطِ مستقیم
قُوَّتے اسلام را دِہ اے کریم
بہرِ اسلامے ہزاراں فِتنَہا
یک مَہ و صَد داغ فریاد اے خدا
اے خدا بہرِ جنابِ مصطفیٰ
چار یارِ پاک و آلِ باصَفا
بہرِ مردانِ رَہتْ اے بے نیاز
مَردُماں در خواب اِیشاں در نماز
بہرِ آبِ گریۂ تَردامناں
بہرِ شُورِ خندئہ طاعت کُناں
بہرِ اشکِ گرم دوراں از نِگار
بہر آہِ سرد مَہجوراں زِ یار
بہرِ جیبِ چاکِ عشقِ نامراد
بہرِ خونِ پاکِ مَردانِ جِہاد
پُر کن از مقصد تَہی دامانِ ما
از تو پَذرَفْتن زِ ما کردن دعا
ہیچ می آیَد ز دستِ عاجزاں
جز دُعائے نیم شب ای مُستَعاں
بلکہ کارِ تُسْتْ اِجابَت اے صَمَد
وِیں دُعا ہم مَحض تَوفِیقَتْ بَوَد
ما کہ بُودیْم و دعائے ما چہ بُود
فضلِ تو دل داد اے ربِّ وَدُود
ذرّۂ بر رُوئے خاک اُفتادَہ بُود
آفتابے آمد و روشن نمود
تکیہ بر رب کَرد عبدِ مُستَہاں
اُوسْتْ بس ما را مَلاذ و مُستَعاں
کیستْ مولائے بِہ از ربِ جلیل
حَسْبُنَا اللہ رَبَّنَا نِعْمَ الْوَکِیْل
چوں بَدیں پایہ رَسانْدَم مَثْنَوِی
بِہ تَمامَش بر کلامِ مَولَوی
تا خِتَامُہٗ مِسْکْ گُویَند اہلِ دیں
زانکِہ مُشک سْتْ آں کلامِ مستَبِیں
چوں فَتاد از رَوزَنِ دل آفتاب
ختم شُد وَاللہُ اَعْلَمُ بِالصَّوَاب