Hamdan Laka Yaa Mufaddili Lyrics Urdu/English

Hamdan Laka Yaa Mufaddili Lyrics

Hamdan Laka Yaa Mufaddili Lyrics

By Ala Hazrat Imam Ahmed Raza Khan

HAMD
Hamdan laka yaa mufaddili Abdul Qadir,
Yaa dhal afdaal.
Yaa mun’imi yaa mujammili Abdul Qadir,
Antal muta’aal.
Mawlaai bimaa mananta bil-joodi ‘alaihi,
Min Dooni Suwaal.
Umnun wa ajib saaili Abdul Qadir,
Jud bilaa maal.

SALAWAAT
Baarad ze Khuda bar jadd-e-Abdul Qadir,
Mahmood Khuda Haamid Abdul Qadir.
Baaraan-e-Duroode key chakeedah ze rukhash,
Baarad basar Sayyid Abdul Qadir.

TAMHEED
Yaa Rabb keh damad sanaa-e-Abdul Qadir,
Har harf kunad sanaa-e-Abdul Qadir.
Hamzah ba-radeef-e-alif aayad ya’ni,
Kham kardah qadash baraaye Abdul Qadir.

RADEEF AL-ALIF
Yaa man bi-sanaahu jaa’ Abdul Qadir,
Yaa man bi-shanaahu yaa’ Abdul Qadir.
Idh anta ja’altahu kamaa kunta tashaau’,
Faj’alni kaifa shaa-a Abdul Qadir.

RUBAA’II
Rabii arbi-rjaa’ Abdul Qadir,
Idh ‘awdna-l-’ataa’ Abdul Qadir.
Ad-daaru wasee’atun wa dhud-daari kareemun,
Baunaa haythu baa’ Abdul Qadir.

RADEEF AL-BAA
Dar hashr gah janaab-e-Abdul Qadir,
Choon nashar kunii kitaab-e-Abdul Qadir.
Az Qaadiriyaan majoojud aagaa nah hisaab,
Mad-e-shumur az hisaab-e-Abdul Qadir.

RUBAA’II
Allah Allah Rabb-e-Abdul Qadir,
Daarad wallah hubbi Abdul Qadir.
Az wasf-e-Khudaaye to naseebat daadand,
Toobaa laka aay muhibb-e-Abdul Qadir.

RADEEF AL-TAA
Aay ‘aajiz to qudrat Abdul Qadir,
Mohtaaj-e-darat dawlat Abdul Qadir.
Az hurmat-e-een qudrat-o-dawlat bakhshaaye,
Bar ‘aajiz pur-haajat Abdul Qadir.

RUBAA’II
Tanzeel-e-mukammal ast Abdul Qadir,
Takmeel-e-manzil ast Abdul Qadir.
Kas neest juz oodar do kinaareen sair,
Khud khatm-o-khud awl ast Abdul Qadir.

RUBAA’II
Mimmaa laa ta’lamu ast Abdul Qadir,
Mastoor-e-sutum-e-hoost Abdul Qadir.
Meejo meego aanchah daani keh waraast,
Az justan-o-guftan owst Abdul Qadir.

RUBAA’II MUSTAZAAD
Mee guft dilam keh jaa(n)ast Abdul Qadir,
Guftam ahsant.
Jaa(n) guft keh Deen-e-maa(n)ast Abdul Qadir.
Guftam aamant.
Dee(n) guft hayaat-e-man az man-o-guftam,
Een jumlah sifaat.
Az-dhaat bigoo keh aa(n) ast Abdul Qadir,
Gum shud man wa ant.

RUBAA’II
‘Aql-o-hisr sifaat-e-Abdul Qadir,
Shabkoor-o-nujoom.
Wehm-o-idraak dhaat-e-Abdul Qadir,
Wah shaariq-o-boom.
‘Ajzaa(n) keh bakuneh qatrah aab-e-naraseed,
Za’m aa(n) keh rasad.
Taa qa’reem-e-o-furaat-e-Abdul Qadir,
Qudrat ma’loom.

RADEEF AL-THAA
Dee(n) raa asl Hadeeth Abdul Qadir,
Ahl-e-Dee(n) raa mugheeth Abdul Qadir,
Ow maa yantiqu ‘anil-hawaa een sharhash,
Quraan Ahmad, Hadeeth Abdul Qadir

RADEEF AL-JEEM
Aay rif’at bakhsh-e-taaj-e-Abdul Qadir,
Purnoor kun siraaj-e-Abdul Qadir,
Aa(n) taaj-o-siraaj baaz barkun Abdul Qadir,
Bustaa(n) ze shahaa(n) khiraaj-e-Abdul Qadir.

RADEEF AL-HAA
Paak ast ze baak tarah Abdul Qadir,
Wajab ast barii ze jarah Abdul Qadir,
Jarhash keh tawaanad keh ze kalk-e-qudrat,
Ahmad matan ast-o-sharh Abdul Qadir.

RUBAA’II
Aay ‘aam kun salaah Abdul Qadir,
In’aam kun falaah Abdul Qadir,
Man sar taa paa junaah gashtam faryaad,
Aay sar taa paa najaah Abdul Qadir.

RADEEF AL-KHAA
Aay zill-e-Ilaah Shaykh Abdul Qadir,
Aay bandah panaah Shaykh Abdul Qadir,
Mohtaaj-o-gadaayam-o-tu dhultaaj-o-kareem,
Shay al-Lillah Shaykh Abdul Qadir.

RUBAA’II
Maah-e-‘arbi aay rukh-e-Abdul Qadir,
Noor-e-zarbi aay rukh-e-Abdul Qadir,
Imroz ze di di ze pari khoobtari,
Badre ‘ajabi aay rukh-e-Abdul Qadir.

RADEEF AL-DAAL
Dee(n) zaad keh zaad zaad Abdul Qadir,
Dil daad keh daad daad Abdul Qadir,
Ee(n) jaa(n) che kunam nazr sagash baad-o-maraa,
Jaa(n) baad keh baad baad Abdul Qadir.

RADEEF AL-DHAAL
Sultaan-e-jahaa(n) ma’aadh Abdul Qadir,
Tan maljaa-o-jaa(n) malaadh Abdul Qadir,
Sahan aarad amaani-o-amaa(n) baarad baam,
Aa(n) raa keh dihad ‘iyaadh Abdul Qadir.

RADEEF AL-RAA
Par aap bood kawthar-e-Abdul Qadir,
Khush taab bood gohar-e-Abdul Qadir,
Dar zulmat-e-zimma aab-o-taab-e-daaram,
Aay hashr biyaa bar dar-e-Abdul Qadir.

RUBAA’II
Yaa Rabb neem az darkhor-e-Abdul Qadir,
Dil daadah maraa(n) az dar-e-Abdul Qadir,
Ee(n) nang mureedey ar naraftah ba-muraad,
Raftan madeh az khaatir-e-Abdul Qadir.

RUBAA’II
Aay daaf’-e- zulm afsar Abdul Qadir,
Aay daf’-e- zulm khanjar Abdul Qadir,
Door az tu jahaa(n) ba-marg nazdeek biyaa,
Barkash ze dawaan kishwar Abdul Qadir

RUBAA’II
His kun anwaar-e-badr-e-Abdul Qadir,
Bas kun ze asraar-e-sadr-e-Abdul Qadir
Khud qudrat-e-qadr naa muqaddar ze qadr,
Jowi miqdaar-e-qadr Abdul Qadir

RADEEF AL-ZAA
Aay fazl-e-tu barg-o-saaz Abdul Qadir,
Faiz-e-tu chaman tiraaz Abdul Qadir,
Aan kun keh rasad qumri be baal-o-pare,
Dar saayah sarwenaaz Abdul Qadir.

RADEEF AL-SEEN
Dard az dar-e-majlis Abdul Qadir,
Door ast sag-e-bekas Abdul Qadir,
Haal ee(n)-o-hawas aankeh choo meeram beburam,
Sar dar qadam-e-aqdas Abdul Qadir.

RUBAA’II MUSTAZAAD
Guftam taaj-e-roos Abdul Qadir,
Sar kham gardeed.
Jaana rooh-e-nufoos Abdul Qadir,
Bar khood baaleed.
Razman oow qalb-e-fawj dee(n) raa dil-o-naajast,
Zad nawbat-e-fath.
Bazman bazman aroos Abdul Qadir,
Shaadaa(n) raqseed.

RADEEF AL-SHEEN
Baala ast buland farsh Abdul Qadir,
Bar qadr buland ‘arsh Abdul Qadir,
Aa(n) badr ‘areesh badr mah paarah ‘arsh,
Taa bindah bah bibee(n) ba-farsh Abdul Qadir.

RUBAA’II
Gustardah ba-’arsh farsh ‘AbdulQadir,
Aawardah ba-farsh ‘arsh ‘AbdulQadir,
Ee(n) kard keh kard kard shaahe keh fazowd,
Baalaa-o-furood ‘arsh ‘AbdulQadir.

RUBAA’II
‘Arsh-e-sharf ast farsh-e-‘AbdulQadir,
Farsh-e-sharf ast ‘arsh-e-‘AbdulQadir.
Ya’ni taa sar ba-paaye farsh namood,
Sar haa shudah farsh ‘arsh ‘AbdulQadir

RADEEF AL-SAAD
Fann gar che na shud bar nass Abdul Qaadir,
Jaan daarad muhr az fas Abdul Qaadir,
Gar naaqisam een nisbat-e-kaamil che khush ast,
Kaan bandah RAZA naaqis Abdul Qaadir.

RUBAA’II
Bilkasr manam mukhlis Abdul Qaadir,
Sar bar qadam khalas Abdul Qaadir,
Bar kasr choo raham aarad fathash che ‘ajab,
Bilfath shawam mukhlis Abdul Qaadir.

RADEEF AL-DUAAD
Tamkeen-e-gulley az riyaaz-e-Abdul Qaadir,
Talween-e-namey az hiyaaz-e-Abdul Qaadir,
Noor-e-dil ‘aarifaan key shab-e-subh numaast,
Satray bood az biyaaz-e-Abdul Qaadir.

RADEEF AL-TAA
Eenjaa wajh-e-nishhat Abdul Qaadir,
Aanjaa sham’-e- siraat Abdul Qaadir,
Bakushaadah dowr daadah baad banaadah bajood,
Darwaazah salaa simaat Abdul Qaadir.

RADEEF AL-ZAA
Khoobaan choo gul bawa’z Abdul Qadir,
A’ayaan Rusul bawa’z Abdul Qaadir,
Parwanah sift jama’ keh khud jalwah numaast,
Sham’a juzw kul ba-wa’z Abdul Qadir.

RADEEF AL-’AYN
Khoor raatibah khoor ze sham’a Abdul Qadir,
Mah aazqah bar ze sham’a Abdul Qadir,
Ee(n) noor-o-soorat sheerat az subha ze cheest,
Doodest magar ze sham’a Abdul Qadir.

RUBAA’II
Aa maa maguzaar ze sham’a Abdul Qadir,
Mehri binigar ze sham’a Abdul Qadir,
Kaareikeh ze khoor beh neem mah deedibee(n),
Dar neem nazr ze sham’-e- Abdul Qadir.

RUBAA’II
Bar wahdat-e-ow raabi’ Abdul Qadir,
Yak shaahid-o-do saabi’ Abdul Qadir,
Anjaam-e-we aaghaaz-e-Risaalat baashud,
Eenk go ham taabe’ Abdul Qadir.

RUBAA’II MUSTAZAAD
Waahid choo naham raabi’ Abdul Qadir,
Dar daaman-e-daal.
Zaaid choo sawm saabi’ Abdul Qadir,
Hum maskan-e-daal.
Ya’ni budlaaye haft-o-aawtaad chahaar,
Tawheed siraa.
Yak yak ba-yake taabi’ Abdul Qadir,
Andar fan-e-daal.

RADEEF AL-GHAYN
Me ne noor charaagh Abdul Qadir,
Me ne noore ze baagh Abdul Qadir,
Hum aab-e-rushd hast-o-hum maayah khuld,
Yaa Rabb cheh khoosh ast aayaagh Abdul Qadir.

RADEEF AL-FAA
‘Atfan ‘atfan ‘atoof Abdul Qadir,
Ra’fan ra’fan ra’oof Abdul Qadir,
Aay aankeh ba-dast-e-tust tasreef-e-umoor,
Isrif ‘annas-suroof Abdul Qadir.

RADEEF AL-QAAF
Kheerah ast khirad ze barq-e-Abdul Qadir,
Teerah ast Huzoor-e-sharq-e-Abdul Qadir.
Khursheed bah partaw-e-suhaa justan cheest,
Aay justah ba-’aql-e-farq-e-Abdul Qadir.

RADEEF AL-GKAAF
Aakhreenam aay maalik Abdul Qadir,
Mamlook-o-makeen maalik Abdul Qadir,
Mapasand keh goyand baai(n) nisbat daband,
Kaa(n) bandah fulaa(n) haalik Abdul Qadir.

RADEEF AL-LAAM
Naamd ze salaf ‘adeel -e-Abdul Qadir,
Naayad ba-khalaf badeele Abdul Qadir,
Mithlish gar ze ahl-e-qurb joyi goyi,
Abdul Qadir matheel-e-Abdul Qadir.

RUBAA’II
Hashr ast-o-tooi kafeel Abdul Qadir,
Jaahat bah shah-e-jaleel ,Abdul Qadir,
Dardaa dar-e-daar-e-‘adl aamad mujrim,
Zoodaa zoodaa wakeel Abdul Qadir.

RADEEF AL-MEEM
Yaa Rabb ba-jamaal-e-naam-e-Abdul Qadir,
Yaa Rabb ba-nawaal-e-‘aam-e-Abdul Qadir,
Manigar ba-qusoor-o-naqs-e-maa qadriyaa(n),
Be-nigar ba-kamaal-e-taam-e-Abdul Qadir.

RUBAA’II
Har subh-e-rahat maraam-e-Abdul Qadir,
Har shaam-e-darat maqaam-e-Abdul Qadir,
Be-guzr ze saped-o-seeh-e-Qaadiriyaa(n)!
Az hurmat-e-subh-o-shaam-e-Abdul Qadir.

RUBAA’II
Abdul Qadir Kareem Abdul Qadir,
Abdul Qadir ‘azeem Abdul Qadir,
Rahmaanat Rabb-o-rahmat-e-‘aalam aab,
Rahmat-e-rahmat raheem Abdul Qadir.

RUBAA’II
Dar jood samar aay yam Abdul Qadir,
Sad bahr bebur aay yam Abdul Qadir,
Door az tu sag-e-tishnah lab-e-mii meerad,
Yak mawj-e-degar aay yam-e-Abdul Qadir.

RUBAA’II
Siddeeq sift haleem Abdul Qadir,
Farooq namat hakeem Abdul Qadir,
Maanind-e-Ghani kareem Abdul Qadir,
Dar rang-e-‘Ali ‘aleem .Abdul Qadir.

RADEEF AL-NOON
Daste zadm aay zaaman Abdul Qadir,
Dar daaman-e- jaa(n) baaman Abdul Qadir,
Yaa Rabb choo khud ee(n) daaman gustardah tust,
Gustardah machee(n) daaman Abdul Qadir.

RUBAA’II
Yaa Rabb qursey ze khwaan-e-Abdul Qadir,
Daareem haqqey banaan-e-Abdul Qadir,
Ee(n) nisbat bas keh ‘aajizaan-e-owyim,
Rahme bar ‘aajizaan-e-Abdul Qadir.

RUBAA’II
Jood ast birs-e-shaan-e-Abdul Qadir,
Bood ast-o-bood azaan-e-Abdul Qadir,
Jannat ba-gadaa dehand-o-minnat nah nehand,
Wah sunnat-e-khaandaan-e-Abdul Qadir.

RADEEF AL-WAAW
Khoobaan khoo bandne choo Abdul Qadir,
Sheereenaa(n) qandane choo Abdul Qadir,
Mahboobaa(n) yakdegar bah afzaaish-e-husn,
Chand-o-sad chandane choo Abdul Qadir.

RUBAA’II
Khwaahi kaahi ‘alluwi Abdul Qadir,
Naami saami sumuwwi Abdul Qadir,
Hushdaar keh baa Khudaaye khood mii jangi,
Mut ghayzan aay ‘aduww-e-Abdul Qadir.

RUBAA’II
Mah farsh kataa(n) dar daw-e-Abdul Qadir,
Khoor shapparah saa(n) dar jaw-e-Abdul Qadir,
Aashuftah mah-o-sheeftah mii gardad mehr,
Dar jalwah maah-e-naw-e-Abdul Qadir.

RADEEF AL-HAA
Hamdan laka aay Ilaah-e-Abdul Qadir,
Aay maalik-o-baadshaah-e-Abdul Qadir,
Aay khaak baraah-e-to sar-e-jumlah saraa(n),
Kun khaak maraa baraah-e-Abdul Qadir.

RUBAA’II
Be-jaan-o-bajaanam shah Abdul Qadir,
Kas juz-e-tu nadaanam shah Abdul Qadir,
Bad boodam-o-bad kardam-o-bar neiki tu,
Nek ast gumaanam shah Abdul Qadir.

RUBAA’II
Bahr-e-sar-e-Hoo tajliyah Abdul Qadir,
Hum tajliyah raa tahliyah Abdul Qadir,
Bar matan-e-mateen-e-ahdiyyat Ahmad,
Sharh ast baraa(n) munhiyahAbdul Qadir.

RUBAA’II
Az ‘aarizah nest wajh-e-Abdul Qadir,
Dhaati ast walaaye wajh-e-Abdul Qadir,
Har kas shudah mahboob ba-wajh-e-sifte,
Abdul Qadir ba-wajh-e-Abdul Qadir.

RUBAA’II
Khoor noor setad az rah Abdul Qadir,
Hum idhn-e-tuloo’ az shah-e-Abdul Qadir,
Maa ast gadaaey dar-e-mehr-o-ee(n) jaa,
Mehr ast gadadey mah-e-Abdul Qadir.

RUBAA’II MUSTAZAAD
Bar awj tarqi shudah Abdul Qadir,
Taa naam-e-Khuda.
Khaymah mustanzal zadah Abdul Qadir,
Naas and-o-hudaa.
Bil-jumlah ba-Quraan rashaad-o-irshaad,
Dar bad’-o-khitam.
Bismillah-o-Naas aamdah Abdul Qadir,
Hamd ast abdaa.

RADEEF AL-YAA
Aay Qaadir-o-aay Khudaaye Abdul Qadir,
Qudrat dehe dasthaaye Abdul Qadir,
Bar ‘aajizi maa nazr-e-rahmat kun,
Rahm aay Qaadir baraaye Abdul Qadir.

RUBAA’II
Jaa(n) bakhsh maraa bapaaye Abdul Qadir,
Jaa(n) bakhsh tahe liwaaye Abdul Qadir,
Az sad choo RAZA guzishte az behr-e-razaash,
Eeynham ba-‘alm-e-baraaye Abdul Qadir.

RUBAA’II
‘Ein aamdah ibtidaaye Abdul Qadir,
Az rooyat-e-amr raaye Abdul Qadir,
Az rooyat-e-oow ‘ayn-e-maraa roshan kun,
Roshan kun ‘ayn-o-raaye Abdul Qadir.

RUBAA’II
‘Eid-e-yaktaa liqaaye Abdul Qadir,
Durbaar dar-e-‘ataaye Abdul Qadir,
‘Abdaa bah liqaaye oo choo humzah gum shud,
Taa daryaabi bapaaye Abdul Qadir.

RUBAA’II
Dil harf mazan siwaaye Abdul Qadir,
Haajat daanad ‘ataaye Abdul Qadir,
Payshash hum azoo shafee’angez-o-bigo,
Abdul Qadir baraaye Abdul Qadir.

RUBAA’II MUSTAZAAD
Uftaadah dar awwal bidaayat baasaa(n),
Ilsaaq talab.
Garweedah Ba-aakhir tajassus khandaa(n),
‘Ein saa(n) ba-arab.
Ya’ni shah-e-jeelaa(n) ze shahaa(n) bas keh hamunast,
Dar mushaf qurb.
Bismillah-o-Naa raa shuroo’-o-paayaa(n),
Al hamdu li-Rab

حمد 

حَمْدًا لَکَ یَا مُفَضِّلِ عَبْدُالْقَادِر یَا ذَاالْاَفْضَال

یَا مُنْعِمِ یَا مُجَمِّلِ عَبْدُالْقَادِر اَنْتَ الْمُتَعَال

مَوْلَائِی بِمَا مَنَنْتَ بِالْجُودِ عَلَیْہِ مِنْ دُوْنِ سُوَال

اُمْنُنْ وَ اَجِبْ سَائِلِ عَبْدُالْقَادِر جُدْ بِالْآمَال


صلوٰۃ

بارَد زِ خدا بر جَدِّ عبدالقادر محمود خدا حامد عبدالقادر

بارانِ درُودے کہ چَکِیدہ زِ رُخَش بارَد بَسَر سیّد عبدالقادر


تمہید

یا ربّ کہ دَمَدْ سَنائے عبدالقادر ہر حرف کُنَدْ ثَنائے عبدالقادر

ہمزہ بَرَدِیْفِ الف آیَدْ یعنی خَم کَردَہ قَدَش برائے عبدالقادر


ردیف الالف

یَا مَن بِسَنَاہُ جَاء عَبْدُالْقَادِر یَا مَنْ بِشَنَاہُ یَاء عَبْدُالْقَادِر

اِذْ اَنْتَ جَعَلْتَہٗ کَمَا کُنْتَ تَشَاءُ فَاجْعَلْنِیْ کَیْفَ شَاءَ عَبْدُالْقَادِر


رباعی

ربی اربی الرجَاء عَبْدُالْقَادِر اِذْ عَودنَا الْعَطَاء عَبْدُالْقَادِر

اَلدّارُ وَسِیْعَۃٌ وَ ذُوالدَّارِ کَرِیْمٌ بوء نَا حَیْثُ بَاء عَبْدُالْقَادِر


ردیف الباء

در حَشرگَہ جنابِ عبدالقادر چوں نَشَر کُنی کتابِ عبدالقادر

اَزْ قادرِیاں مَجُو جُداگانہ حساب مدّے شُمُر اَز حسابِ عبدالقادر


رباعی

اللہ اللہ ربِّ عبدالقادر دارَد وَاللہ حُبِّ عبدالقادر

ازْ وصفِ خدائے تو نَصِیْبَتْ دادَنْد طُوبٰی لَکَ اے مُحِبِّ عبدالقادر


ردیف التاء

اے عاجزِ تو قدرت عبدالقادر محتاجِ دَرَت دولت عبدالقادر

از حُرمتِ ایں قدرت و دولت بَخشائے بر عاجز پُرحاجت عبدالقادر


رباعی

تنزِیلِ مُکمل سْتْ عبدالقادر تکمِیلِ مَنزل سْتْ عبدالقادر

کَس نیست جُزِاُو درْ دو کنارِ ایں سَیر خود ختم و خود اَول سْتْ عبدالقادر


رباعی

مِمَّا لَا تَعْلَمُوْ سْتْ عبدالقادر مَسْتُورِ سُتُورِ ہُوْ سْتْ عبدالقادر

مِیجُو مِیْگُوپس آنچہ دانی کہ وَرا سْتْ ازجُستن وگُفتن اُوْ سْتْ عبدالقادر


رباعی مستزاد

می گُفت دِلَم کہ جاں سْتْ عبدالقادر گفتَم اَحْسَنْت

جاں گفت کہ دینِ ماں سْتْ عبدالقاد ر گُفْتَم آمَنْت

دیں گفت حیاتِ من اَز مَن و گفتم ایں جملہ صِفات

از ذات بِگُو کہ آں سْتْ عبدالقادر گم شُد مَنْ وَ اَنت


رباعی

عقل و حصر صفاتِ عبدالقادر شبکُور و نُجوم

وہم و اِدراک ذاتِ عبدالقادر وَہ شارِق و بُوم

عجز آں کہ بکُنہِ قطرہ آبے نَرَسید زعم آں کہ رَسَد

تا قَعرِ یمِ و فُراتِ عبدالقادر قدرت مَعلوم


ردیف الثاء

دیں را اَصل حدیث عبدالقادر

اہلِ دیں را مُغِیث عبدالقادر

اُو مَا یَنْطِقُ عَنِ الْہَویٰ اِیں شَرحش

قرآن احمد، حدیث عبدالقادر


ردیف الجیم

اے رِفعَت بخشِ تاجِ عبدالقادر

پُرنور کُن سراجِ عبدالقادر

آں تاج و سراج باز بَرکُن یا رب

بُستاں ز شہاں خِراجِ عبدالقادر


ردیف الحاء

پاک اَست زِ باک طَرح عبدالقادر

وَجَبی سْتْ بَری زِ جَرح عبدالقادر

جَرحش کہ تَوانَد کہ زِ کَلکِ قدرت

احمد مَتن سْتْ و شَرح عبدالقادر


رباعی

اے عام کن صلاح عبدالقادر

انعام کن فلاح عبدالقادر

من سر تا پا جُناح گَشتم فریاد

اے سر تا پا نَجاح عبدالقادر


ردیف الخاء

اے ظِلِّ اِلٰہ شیخ عبدالقادر

اے بندہ پناہ شیخ عبدالقادر

محتاج و گدائیم و تو ذُوالتاج و کریم

شَیْئًا لِّلّٰہ شیخ عبدالقادر


رباعی

ماہِ عربی اے رُخِ عبدالقادر

نُورے زَربی اے رُخِ عبدالقادر

اِمْروز زِ دی دی زِ پَری خوبتری

بَدرے عجبی اے رُخِ عبدالقادر


ردیف الدال

دیں زاد کہ زاد زاد عبدالقادر

دل داد کہ داد داد عبدالقادر

ایں جاں چہ کُنَم نذر سَگَش باد و مَرا

جاں باد کہ باد باد عبدالقادر


ردیف الذال

سلطانِ جہاں مَعاذ عبدالقادر

تَن مَلجا و جاں مَلاذ عبدالقادر

صحن آرَد اَمانی و اماں بارد بام

آں را کہ دِہَدْ عِیاذ عبدالقادر


ردیف الراء

پر آب بود کوثرِ عبدالقادر

خوش تاب بود گوہرِ عبدالقادر

در ظلمتِ ظِمّا آب و تابے دارَم

اے حشر بِیا بر درِ عبدالقادر


رباعی

یا ربّ نِیم اَز دَرخورِ عبدالقادر

دل دادَہ مَراں از درِ عبدالقادر

ایں ننگ مُریدے اَر نَرَفْتہ بمراد

رَفتَن مَدِہ از خاطرِ عبدالقادر


رباعی

اے دافع ظلم افسر عبدالقادر

اے دفع ظلم خنجر عبدالقادر

دور از تو جہاں بمرگ نزدیک بِیا

بَرکَش زِ دَوان کِشْوَر عبدالقادر


رباعی

حِس کُن اَنوارِ بَدرِ عبدالقادر

بس کن ز اسرارِ صدرِ عبدالقادر

خود قدرتِ قدر نامقدر ز قدر

جوئی مقدارِ قدر عبدالقادر


ردیف الزاء

اے فضلِ تو برگ و ساز عبدالقادر

فیضِ تو چمن طِراز عبدالقادر

آن کُن کہ رَسَد قُمری بے بال و پرے

در سایۂ سَروِناز عبدالقادر


ردیف السین

درد از درِ مجلسِ عبدالقادر

دور اَست سگ بیکس عبدالقادر

حال ایں و ہَوَس آنکہ چو مِیرَم بِبُرَم

سر در قدمِ اَقدس عبدالقادر


رباعی مستزاد

گُفْتَم تاجِ رُؤس عبدالقادر سَر خَم گَردیْدْ

جانا رُوْحِ نُفُوس عبدالقادر بر خود بالِید

رَزْمًا اُوْ قَلبِ فوج دیں را دل و جانَسْتْ زَدْ نَوبَتِ فَتح

بَزْمًا بَزْمًا عَرُوس عبدالقادر شاداں رَقْصِید

 

ردیف الشین

بالا ست بلند فرش عبدالقادر

بر قدر بلند عرش عبدالقادر

آں بدر عَرِیش بدر مہ پارہ عرش

تابِنْدَہ بَہ بِبِیں بفرش عبدالقادر


رباعی

گُسْترَدَہ بَعَرش فرش عبدالقادر

آوَردَہ بفرش عرش عبدالقادر

ایں کرد کہ کَرد کرد شاہے کہ فَزود

بالا ؤ فُرود عرش عبدالقادر


رباعی

عرشِ شرف سْتْ فرشِ عبدالقادر

فرشِ شرف سْتْ عرشِ عبدالقادرـ

یعنی تا سر بَپائے فرش نَمود

سَرہا شُدہ فَرش عرش عبدالقادر


ردیف الصاد

فن گر چہ نہ شُد بر نَص عبدالقادر

جاں دارد مُہر از فَص عبدالقادر

گر ناقِصَم ایں نسبتِ کامل چہ خوش اَست

کاں بندہ رضا ناقص عبدالقادر


رباعی

بِالکسر منم مُخلص عبدالقادر

سر بر قدم خلص عبدالقادر

بر کَسر چو رحم آرَد فَتْحَش چہ عَجب

بِالفتح شَوَم مخلص عبدالقادر


ردیف الضاد

تمکِینِ گُلے از رِیاضِ عبدالقادر

تَلْوِیْنِ نَمے از حِیاضِ عبدالقادر

نورِ دلِ عارِفاں کہ شبِ صبح نُما سْتْ

سَطرے بُود از بِیاضِ عبدالقادر


ردیف الطاء

اِیْنجا وجہِ نِشاط عبدالقادر

آنْجا شمعِ صِراط عبدالقادر

بکُشادَئہ دَور دادَۂ باد بنہادَہ بجود

دروازہ صَلا سِماط عبدالقادر


ردیف الظاء

خوباں چو گل بَوَعظ عبدالقادر

اَعیان رسل بوعظ عبدالقادر

پَروانہ صفت جمع کہ خود جلوہ نما ست

شمع جزو کل بوعظ عبدالقادر


ردیف العین

خُور راتِبَہ خور زِ شمع عبد القادر

مَہ آزقہ بر زِ شمع عبدالقادر

ایں نور و سُرور شیرَتْ از صبح ز چیست

دُودیْسْت مگر ز شمع عبدالقادر


رباعی

اَ ما مَگُزر ز شمعِ عبدالقادر

مِہری بِنِگر ز شمعِ عبدالقادر

کارِیکہ زِ خور بہ نیم مَہ دِیدی بِیں

در نیم نظر زِ شمعِ عبدالقادر


رباعی

بر وحدتِ او رابع عبدالقادر

یک شاہد و دو سابع عبدالقادر

انجامِ وے آغازِ رسالت باشد

اینک گو ہم تابع عبدالقادر


رباعی مستزاد

واحد چو نہم رابع عبدالقادر در دامنِ دال

زائد چو سوم سابع عبدالقادر ہم مسکنِ دال

یعنی بُدلائے ہَفْت و اَوتاد چہار توحید سرا

یک یک بیکے تابع عبدالقادر اندر فنِ دال


ردیف الغین

مے نے نور چراغ عبدالقادر

مے نے نورے زِ باغ عبدالقادر

ہم آبِ رُشد ہَست و ہم مایۂ خُلد

یا رَبّ چہ خوش ست اَیاغ عبدالقادر


ردیف الفاء

عَطْفًا عَطْفًا عَطُوف عبدالقادر

رَاْفـًا رَاْفـًا رَء ُوف عبدالقادر

اے آنکِہ بَدَستِ تُست تَصْرِیفِ اُمور

اِصْرِف عَنَّا الصُّرُوْف عبدالقادر


ردیف القاف

خِیرَہ اَست خِرَد زِ بَرقِ عبدالقادر

تِیرہ اَست حضورِ شَرقِ عبدالقادر

خورشید بہ پَرتَوِ سُہا جُستن چِیْسْتْ

اے جُسْتَہ بعقلِ فَرقِ عبدالقادر


ردیف الکاف

آخرِینم اے مالک عبدالقادر

مَمْلُوک و مَکِین مالک عبدالقادر

مَپَسَنْدْ کہ گُویَنْدْ بَاِیْں نسبت دبند

کاں بندہ فُلاں ہالِک عبدالقادر


ردیف اللام

نامدْ زِ سَلف عَدِیْلِ عبدالقادر

نایَدْ بَخَلف بَدِیْلِ عبدالقادر

مثلش گر زِ اہلِ قُرب جُوئی گُوئی

عبدالقادر مَثِیْلِ عبدالقادر


رباعی

حَشر سْتْ و توئی کَفیل عبدالقادر

جاہَتْ بَہ شہِ جلیل عبدالقادر

دَردا دَرِ دارِ عدل آمدْ مجرم

زُودآ زُودآ وکیل عبدالقادر


ردیف المیم

یا ربّ بجمالِ نامِ عبدالقادر

یا ربّ بنوالِ عامِ عبدالقادر

مَنِگر بَقُصور و نقصِ ما قادرِیاں

بِنِگر بکمالِ تامِ عبدالقادر


رباعی

ہر صبحِ رَہَتْ مَرامِ عبدالقادر

ہر شامِ درت مقامِ عبدالقادر

بِگُزر زِ سَپید و سِیہِ قادریاں !

از حرمتِ صبح و شامِ عبدالقادر


رباعی

عبدالقادر کریم عبدالقادر

عبدالقادر عظیم عبدالقادر

رَحمانَت رَبّ و رحمتِ عالَم اَب

رحمتِ رحمت رحیم عبدالقادر


رباعی

در جود سَمر اے یم عبدالقادر

صد بحر بِبُر اے یم عبدالقادر

دور از تو سگِ تِشنَہ لَبے می مِیرَد

یک موجِ دِگر اے یمِ عبدالقادر


رباعی

صدّیق صِفت حلیم عبدالقادر

فاروق نَمَط حکیم عبدالقادر

مانِنْدِ غنی کریم عبدالقادر

در رنگِ علی علیم عبدالقادر


ردیف النون

دَسْتے زَدم اے ضامن عبدالقادر

در دامنِ جاں با من عبدالقادر

یا ربّ چو خود اِیں دامن گُسْتَردَۂ تُسْتْ

گُسْتَردَہ مچِیں دامن عبدالقادر


رباعی

یا ربّ قُرصے زِ خوانِ عبدالقادر

داریم حَقّے بَنانِ عبدالقادر

ایں نِسبت بس کہ عاجزانِ اُوْئیم

رَحمے بر عاجزانِ عبدالقادر


رباعی

جُود سْتْ باِرْثِ شانِ عبدالقادر

بُود سْتْ و بُود اَزانِ عبدالقادر

جنّت بگدا دِہَنْدْ و مِنَّتْ نہ نِہَنْدْ

وَہ سُنّتِ خاندانِ عبدالقادر


ردیف الواو 

خوبان خو بَندنے چو عبدالقادر

شیریناں قَنْدَنے چو عبدالقادر

محبوباں یکْدِگر بہ اَفزائشِ حُسن

چند و صد چَنْدَنے چو عبدالقادر


رباعی

خواہی کاہی علُّوِ عبدالقادر

نامی سامی سُمُوِّ عبدالقادر

ہُشْدار کہ با خدائے خود می جنگی

مُتْ غَیْظًا اے عَدُوِّ عبدالقادر


رباعی

مَہ فرش کَتاں در دَوِ عبدالقادر

خُور شَپَّرَہ ساں در جَوِ عبدالقادر

آشُفْتَہ مَہ و شِیفْتَہ می گَردَد مِہر

در جلوۂ ماہِ نوِ عبدالقادر


ردیف الہاء

حَمْدًا لَکَ اے اِلٰہِ عبدالقادر

اے مالک و بادشاہِ عبدالقادر

اے خاک بَراہِ تو سَرِ جُملہ سَراں

کُن خاک مَرا بَراہِ عبدالقادر


رباعی

بے جان و بجانم شَہ عبدالقادر

کَسْ جُزِ تو نَدانم شَہ عبدالقادر

بَدْ بُودَم و بَدْ کَردَم و بر نیکیِ تو

نیک سْت ْ گُمانم شَہ عبدالقادر


رباعی

بَہرِ سرِ ہُو تَجْلِیَہ عبدالقادر

ہم تَجْلِیَہ را تَحْلِیَہ عبدالقادر

بَر مَتْنِ مَتِیْنِ اَحْدِیَّتْ احمد

شَرح اَست بَراں مُنْہِیَہ عبدالقادر


رباعی

از عارضہ نیست وجہِ عبدالقادر

ذاتی سْتْ وَلائے وجہِ عبدالقادر

ہر کَس شُدہ محبوب بَوَجہِ صِفتے

عبدالقادر بَوَجہِ عبدالقادر


رباعی

خور نور سِتَد اَز رَہِ عبدالقادر

ہم اِذنِ طُلوع از شہِ عبدالقادر

ماہ اَست گدائے دَرِ مِہر و اِیں جا

مِہر سْتْ گدائے مَہِ عبدالقادر


رباعی مستزاد

بر اَوج ترقی شُدہ عبدالقادر تا نامِ خدا

خیمہ مُسْتَنْزَل زَدہ عبدالقادر ناس اَند و ہُدیٰ

بِالجملہ بقرآن رَشاد و اِرشاد درْ بَدء و خِتام

بِسْمِ اللہ و ناس آمدَہ عبدالقادر حمد سْتْ اَبدا


ردیف الیاء

اے قادر و اے خدائے عبدالقادر

قُدرت دِہِ دَسْتْہائے عبدالقادر

بر عاجزیِ ما نظرِ رحمت کُن

رَحم اے قادر برائے عبدالقادر


رباعی

جاں بخش مَرا بَپائے عبدالقادر

جاں بخش تہِ لِوائے عبدالقادر

از صَد چُو رَضا گُزِشْتے از بہرِ رضاش

اِینہم بعلم برائے عبدالقادر


رباعی

عین آمدَہ اِبتِدائے عبدالقادر

اَز رُویَتِ اَمر رائے عبدالقادر

از رُویتِ اُو عَینِ مَرا روشن کُن

روشن کُن عین و رائے عبدالقادر


رباعی

عیدِ یکتا لِقائے عبدالقادر

دُربار درِ عطائے عبدالقادر

عبدا بَہ لقائے اُو چو ہمزہ گم شد

تا دَریابی بَپائے عبدالقادر


رباعی

دل حَرف مَزَن سوائے عبدالقادر

حاجت دانَدْ عطائے عبدالقادر

پیشَش ہم اَزُو شفیع اَنگیز و بِگُو

عبدالقادر برائے عبدالقادر


رباعی مستزاد

اُفتادَہ در اول بِدایَت باساں اِلصاق طلب

گَروِیدہ بآخر تجسُّس خنداں عین ساں بَطرب

یعنی شہِ جیلاں ز شہاں بس کہ ہمونسْت درمُصحف قرب

بِسْمِ اللہ و ناس را شروع و پایاں اَلْحَمْدُ لِرَب

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *