Ummataan o siyah kaareha
Shaaf’ e hashr o gham gusaarehaa
Door az kooye saahib e kausar
Chashm daarad che ashkbaarehaa
Dar firaaq e tu Yaa Rasoolallah
Seenah daarad che bey qaraarehaa
Zulmat aabaad e gowr raushan shud
Daagh e dil raast noor baarehaa
Che kunad nafs pardah dar Mawlaa
Choon tooyi garm e pardah daarehaa
Sag e kooye Nabi o yak nak hey
Man o taa hashr jaan nisaarehaa
Saufa yu’teeka rabbuka tardaa
Haq namoodat che paasdaarehaa
Daaram aay gul bayaad e zulf o rakht
Sahar o shaam aah o zaarehaa
Taa zeh lutf e tou bar Raza har dam
Marham e kuhnah dil figaarehaa
Ummataan o siyah kaareha
Shaaf’ e hashr o gham gusaarehaa
اُمَّتان و سیاہ کاریْہا
شافعِ حشر و غم گُساریْہا
دُور از کُوئے صاحب کوثر
چشم دارَد چہ اَشکباریْہا
در فراقِ تو یَا رَسُوْلَ اللہ
سینہ دارد چہ بے قراریْہا
ظلمت آباد گُور روشن شُد
داغِ دل راسْتْ نور باریْہا
چہ کُنَد نفس پردہ در مولیٰ
چوں توئی گرمِ پردہ داریْہا
سگِ کُوئے نبی و یک نگہے
مَن و تا حشر جاں نِثاریْہا
سَوْفَ یُعْطِیْکَ رَبُّکَ تَرْضٰی
حق نَمُودَت چہ پاسْداریْہا
دارَم اے گُل بَیادِ زلف و رخت
سحر و شام آہ و زاریْہا
تا زِہ لُطْفِ تو بر رضاؔ ہر دم
مرہمِ کُہْنہ دل فِگاریْہا